MEŞRUTİYET RUSYASINDA VEYSİYE HAREKETİ

Çalışmamızda Rusya Müslümanlarının ceditçi ittifakı tarafından Çarlık anayasası ve yasaları önünde Rus Ortodokslar ile eşit haklara sahip olma mücadelesi verildiği sıralarda geleneksel tepkiyi temsil eden kadimcilerin yanı sıra bir başka muhalif grup olan Veysiye hareketi ele alınmıştır. Bu hareketin menkıbevi geçmişi, gelişimi ve 1905 sonrasındaki faaliyetleri çalışmamızın üzerinde yoğunlaştığı başlıklardır. Diğer Müslüman tarikatları gibi kendi silsilesini ortaya koymakla birlikte Veysilerin kanunlar ve toplum önünde takındıkları tavır oldukça keskin ve geleneğe uymayan nitelikler taşımaktadır. Bu sebeplerle merkezleri olan Kazan’da ve İdil-Ural bölgesinde geniş bir toplumsal zemin bulamamışlardır. Söylemleri daha çok Rusya Müslümanları İttifakı ve Orenburg Müftülüğünü hedef almış olsa oldukça az sayıda taraftar edinmiş oldukları görülmüştür. Tatar toplumunun ilgisizliği ile zayıf kalan Veysiye hareketi Çarlık rejimini dahi rahatsız eden söylem ve propagandaları sebebiyle dağıtılmış ve 1917 devrimine kadar sessizliğe gömülmüştür

Ziya Gökalp’a Göre Kızılelma ve Ceditçilik Hareketi

Bu makalede Ziya Gökalp’ın Kızılelma şiiri çerçevesinde söz konusu kavrama yüklediği anlam, sergilediği yaklaşım incelenmiştir. İdeal mefhumuna büyük önem atfeden Gökalp’ın, Türk milletini içinde bulunduğu krizlerden kurtaracak ideali “Kızılelma” kavramı ile sembolleştirdiği görülmüştür. Onun bu düşünceye yönelmesinde Türk Yurdu Dergisinde ve Türk Ocağında birlikte çalıştığı vaktiyle hem Rusya Müslümanları arasındaki ceditçilik akımının hem de eserin yazıldığı dönemde Türkçülük akımının önde gelen temsilcileri olan Hüseyinzade Ali, Yusuf Akçura ve Ahmed Ağaoğlu gibi aydınların büyük etkisi olduğu anlaşılmıştır. Mevcut süreç ve koşulların verdiği ilhamla Kızılelma kavramını anlatan eserinde Gökalp’ın ceditçilik unsurlarını oldukça sık kullandığı görülmüş, bu unsurlar ayrı ayrı tespit edilerek açıklanmıştır. Görülen o dur ki Ziya Gökalp’ın bu eserinde Kızılelma kavramı ile ceditçilik iç içe geçmiştir

Mortality predictors in acute kidney injury patients who underwent continuous venovenous hemodiafiltration: A retrospective, single-center study

Continuous renal replacement therapy (CRRT) is an increasingly preferred treatment that is easier to use in patients with hemodynamic impairment and can be applied in critical care settings. There are various subtypes of CRRT, one of which is continuous venovenous hemodiafiltration (CVVHDF). In this study, we examined the general characteristics of intensive care patients who underwent CVVHDF. Methods. The clinical and biochemical data of 123 patients who underwent CVVHDF in the intensive care units of our center between February 2012 and November 2014 were analyzed retrospectively. Patients who died during the course of therapy were compared with those who survived. Results. The study included 123 patients, 73 males (59.3%) and 50 females (40.7%). The mean age was 64.4 years. Eighty-eight patients (71.5%) died during CVVHDF while 35 patients survived (28.5%). Hemodynamic parameters such as systolic and diastolic arterial blood pressure, mean arterial pressure, and pulse pressure were significantly lower in patients who died compared to survivors (p<0.001). Mean lactic acid level was significantly higher in the deceased group than in the surviving group (8.54 mmol/L vs. 3.68 mmol/L, p<0.001, chi-square test). Conclusions. Low bicarbonate level, low systolic arterial blood pressure, and older age were significant independent predictors of mortality in this study. Mortality rates were significantly higher among patients with lactic acidosis and those over 66 years of age. Lactic acid levels can be used to predict mortality in patients undergoing CVVHDF

Recurrence rate of odontogenic keratocyst treated by enucleation and peripheral ostectomy : retrospective case series with up to 12 years of follow-up

Odontogenic keratocysts have been reported with high recurrence rates in the literature so various treatment modalities from simple enucleation to resection have been performed to achieve the cure. The purpose of this retrospective study was to investigate the recurrence rate of odontogenic keratocysts (OKCs) treated by enucleation and peripheral ostectomy. An electronic search of the database of the Hacettepe University, Faculty of Medicine, Department of Pathology, was undertaken to identify patients histologically diagnosed with OKCs treated at Department of Oral and Maxillofacial Surgery between 2001 and 2015. In total, 81 patients were studied. The mean age at the time of diagnosis was 42 years, and the male:female ratio was 1:0.7. OKCs were located primarily in the posterior mandibular region (41%). Twenty-seven patients were re-examined to determine the recurrence rate. The mean follow-up period was 5 years (range, 1?12 years). The recurrence rate was 14.8%. The relationship between location of the lesion and recurrence was not statistically significant (p = 0.559). There was also no statistically significant relation between the recurrence rate and treatment option of teeth involved in the lesion (p = 0.579). The authors conclude that treatment of OKCs by enucleation with peripheral ostectomy is associated with minimal morbidity and is preferred over other aggressive treatment modalities. Meticulous radiographic examination and careful surgical resection may decrease the recurrence rate of OKCs

“Hinge” Mitral Valve Repair for Active Valve Endocarditis and Long-term Follow-up Transesophageal Echocardiography Study.

Ciljevi: Liječenje mitralnog zalistka u endokarditisu zalistka izazovna je tema, a rekonstrukcija je poželjnija u odnosu na zamjenu, no često zahtijeva opsežan debridman vegetacije, infi ciranoga tkiva i složenu rekonstrukciju tijekom aktivne faze. Metode: Donosimo prikaz uspješne rekonstrukcije mitralnoga zalistka u pacijenta s aktivnim endokarditisom. Rezultati: Postoperativna ehokardiografi ja nije pokazala regurgitaciju na novoformiranom mitralnom zalistku. Zaključak: Reparacija mitralnoga zalistka perikardijanom zakrpom prvi je izbor liječenja aktivnog endokarditisa, koja je tehnički zahtjevna, no ima zadovoljajuće rezultate. Rekonstrukcija mitralnog zalistka ovom metodom ne samo da podržava otvaranje područja mitralnih komisura, već i potpomaže ponovno uspostavljanje fizilološkoga kretanja mitralnoga zalistka.Aims: Mitral valve treatment in valve endocarditis is currently a challenging issue. Repair is preferred to replacement but it often requires extensive debridement of vegetation and infected tissue as well as complex reconstruction in the active phase. Methods: We report on a successful repair of the mitral valve, as described in the case of active endocarditis. Results: Postoperative echocardiography demonstrated no regurgitation at the newly formed mitral valve. Conclusion: First preference is pericardial repair, a technically difficult procedure but with satisfactory results in mitral repair for active endocarditis. Reconstruction of the mitral commissure with this technique not only supports the opening of the commissural area but also helps regain the physiological motion of the mitral valve

Uncommon presentation of small cell lung carcinoma with ectopic adrenocorticotropic hormone secretion and resistant hypokalemia: A case report

Paraneoplastic syndromes can serve as initial indicators of malignancy, with small cell lung cancer accounting for 13% of new lung cancer diagnoses. The most prevalent paraneoplastic syndrome associated with small cell lung cancer is inappropriate antidiuretic hormone syndrome, followed by ectopic adrenocorticotropic hormone-mediated Cushing’s syndrome. Cushing’s syndrome manifests as hypercortisolemia and presents with diverse symptoms, including central obesity, plethora, menstrual irregularities, hypertension/diabetes mellitus, ecchymoses, osteoporosis, muscle weakness, virilization/hirsutism, skin atrophy, decreased libido, and infertility. This case report details the uncommon presentation of small cell lung carcinoma manifesting with ectopic adrenocorticotropic hormone secretion (EAS), leading to resistant hypokalemia and rhabdomyolysis. This case emphasizes the importance of considering EAS in severe cases of Cushing's syndrome and highlights the diagnostic and therapeutic challenges associated with this condition

Tümör mikroçevresinde CD8’in yüksek ekspresyonu, yüksek dereceli seröz over kanserinde PD-1 ekspresyonu ve hasta sağkalımı ile ilişkilidir

Objective: The current study assesss programmed death-1 (PD-1) receptor expression and CD3, CD4, and CD8 tumor-infiltrating lymphocytes (TILs) in high-grade serous ovarian cancer (HGSOC) and to associate our results with neoadjuvant chemotherapy history and disease prognosis. Materials and Methods: We included cases diagnosed with primary HGSOC with biopsy or surgical resection materials in this study. The immunoreactivity of CD3, CD4, CD8, and PD1 was assessed immunohistochemically in tumor tissue. We analyzed TILs in two predetermined groups of high and low TIL. The relationships between clinical characteristics, PD-1, and TIL were assessed. by the χ(2) test or Fisher’s Exact test. We used Kaplan-Meier survival analysis and Cox proportional hazards regression model to the connection between survival and the amounts of TIL, and PD1. Results: Univariate analysis demonstrated that optimal debulking (p<0.001), early International Federation of Gynecology and Obstetrics stage (p=0.046), and higher scores of stromal CD8+ TIL expression (p=0.028) in tumor cells were all substantially correlated with longer disease-free survival (DFS), whereas the remaining variables analyzed, including PD-1 positivity, stromal CD3+, and CD4+ TILs, and intraepithelial CD3+, CD4+, and CD8+ TILs, were not correlated with DFS. Also, univariate analysis revealed that optimal debulking (p=0.010), and higher scores of stromal CD8+ TIL expression (p=0.021) in tumor cells were all substantially correlated with longer overall survival (OS). Conclusion: Higher scores of stromal CD8+ TILs are substantially correlated with DFS and OS in univariate analyses, whereas scores of stromal CD3+ and CD4+ TILs, and intraepithelial CD3+, CD4+, and CD8+ TILs are not correlated with DFS and OS in both univariate and multivariate analyses. Also, we found a significant association between PD-1 positivity and the scores of stromal CD3+ TILs and intraepithelial CD8+ TILs. However, no remarkable relationship was revealed between PD-1 positivity and the survival of HGSOC cases.Amaç: Çalışmamızın amacı, yüksek dereceli seröz over kanserinde (HGSOC) programlanmış ölüm-1 (PD-1) reseptör ekspresyonunu ve CD3, CD4 ve CD8 tümör infiltre edici lenfositleri (TIL) değerlendirmek ve bulgularımızın neoadjuvan kemoterapi öyküsü ve hastalık prognozu ile ilişkisini incelemektir. Gereç ve Yöntemler: Biyopsi veya cerrahi rezeksiyon materyalleri ile primer HGSOC tanısı alan olgular çalışmaya dahil edildi. CD3, CD4, CD8 ve PD1’in immünoreaktivitesi, tümör dokusunda immünohistokimyasal olarak değerlendirildi. TIL, önceden tanımlanmış iki grup olan düşük ve yüksek TIL grubunda analiz edildi. Klinik özellikler, PD-1 ve TIL arasındaki ilişkiler χ(2) testi veya Fisher’s Exact test ile değerlendirildi. TIL, PD1 ve hayatta kalma arasındaki ilişki için Kaplan-Meier hayatta kalma analizi ve Cox oransal hazard regresyon modeli kullanıldı. Bulgular: Tek değişkenli analiz, tümör hücrelerinde optimal debulking (p<0,001), erken Uluslararası Jinekoloji ve Obstetrik Federasyonu evresi (p=0,046) ve daha yüksek stromal CD8+ TIL ekspresyonu skorlarının (p=0,028) tümünün daha uzun hastalıksız sağkalım (DFS) ile önemli ölçüde ilişkili olduğunu gösterdi; oysa ki kalan değişkenler, PD-1 pozitifliği, stromal CD3+ ve CD4+ TIL’ler ve intraepitelyal CD3+, CD4+ ve CD8+ TIL’ler dahil olmak üzere, analiz edildiğinde DFS ile korele değildi. Ayrıca, tek değişkenli analiz, tümör hücrelerinde optimal debulking (p=0,010) ve daha yüksek stromal CD8+ TIL ekspresyonu skorlarının (p=0,021) tümünün daha uzun genel sağkalım (OS) ile önemli ölçüde ilişkili olduğunu ortaya koydu. Sonuç: Daha yüksek stromal CD8+ TIL skorları, tek değişkenli analizde DFS ve OS ile anlamlı şekilde ilişkiliyken, stromal CD3+ ve CD4+ TIL’lerin ve intraepitelyal CD3+, CD4+ ve CD8+ TIL’lerin skorları, hem tek değişkenli hem de çok değişkenli analizlerde DFS ve OS ile ilişkili değildi. Ayrıca, PD-1 pozitifliği ile stromal CD3+ TIL’lerin ve intraepitelyal CD8+ TIL’lerin skorları arasında anlamlı bir ilişki bulundu. Ancak, PD-1 pozitifliği ile HGSOC hastalarının sağkalımı arasında anlamlı bir ilişki gözlenmedi