Multi-Threaded Actors

In this paper we introduce a new programming model of multi-threaded actors which feature the parallel processing of their messages. In this model an actor consists of a group of active objects which share a message queue. We provide a formal operational semantics, and a description of a Java-based implementation for the basic programming abstractions describing multi-threaded actors. Finally, we evaluate our proposal by means of an example application.Comment: In Proceedings ICE 2016, arXiv:1608.0313

Effect of Achillea santolina on mice spermatogenesis

Achillea santolina, a common variety of Achillea in Golestan province of Iran has been used in traditional medicine for its anti - inflammatory properties. The effect of hydroalcoholic extract (300 mg/kg/day Intraperitoneally, for 20 days) of Achillea santolina on the spermatogenesis of mice was studied by the evaluation of morphologic characteristics by light microscope. The alterations observed were disorganized germ epithelium, exfoliation of immature germ cells, germ cell necrosis and increased number of metaphasfis in germinal epithelium of seminiferous tubules. We concluded that hydroalcoholic extract of Achillea santolina 300 mg/kg/day intraperitoneally for 20 days as a different variety of Achillea has antispermatogenic effect similar to Achillea millefolium on mice

Role of dietary n-3 polyunsaturated fatty acids in type 2 diabetes: a review of epidemiological and clinical studies

The worldwide increasing prevalence oftype 2 diabetes mellitus (T2DM) poses an immense public health hazard leading to a variety of complications such as cardiovascular diseases, nephropathy and neuropathy. Diet, as a key component of a healthy human lifestyle, plays an important role in the prevention and management of T2DM and its complications. The dietary n-3 polyunsaturated fatty acids (PUFAs) have been associated with various favourable functions such as anti-inflammatory effects, improving endothelial function, controlling the blood pressure, and reducing hypertriglyceridemia and insulin insensitivity. According to some epidemiological studies, a lower prevalence of T2DM was found in populations consuming large amounts of seafood products, which are rich in n-3 PUFAs. However, the evidence on the relation between fish intake, dietary n-3 PUFAs, and risk of T2DM is controversial. Therefore, this paper aimed to review the epidemiological and clinical studies on the role of dietary n-3 PUFAs in T2DM. Also, the limitations of these studies and the need for potential further research on the subject are discussed

Frequency-dependent anti arrhythmic effects of crataegus monogyna on the extracellular field potential recordings in the rabbit atrioventricular node, an experimental model of AF

Introduction: Despite extensive studies that have been performed on the effects of Crataegus monogyna in cardiovascular diseases, only few investigations have addressed the antiarrhythmic properties of this plant. Aims of the present study were: 1) To determine the protective role of methanolic extract of C. monogyna on the rate-dependent model and the concealed conduction of the AV node. 2) To explore the role of Na+-K+ ATPase in the protective role of C. monogyna Methods: Male New Zealand rabbits (1.5-2kg) were used in all experiments. Stimulation protocols were used to measure basic and rate-dependent AV nodal properties (recovery, atrial fibrilation and zone of concealment) in two groups (N=14). In the first group, all the stimulation protocols were performed before and after the administration of different concentrations of C. monogyna extract (n=7), while in the second group (n=7), all stimulation protocols were carried out in the presence of ouabaine (0.05 μM) and the plant extract. Results: Basic and rate-dependent properties of the AV node were inhibited after the addition of the extract of C. monogyna to Kerebs Henselite solution. At the maximum concentration of C. monogyna (30 mg/l), WBCL cycle length was significantly increased from 156.5±3.4 to 173±5.8 ms and the nodal functional refractory period was prolonged from 164.4±4.1 to 182.7±3.8 ms (P<0.05). Significant decreases of ventricular rhythm were recorded in both selective concentrations of the plant extract. The depressant electrophysiological effect of C. monogyna on the AV node was not abolished by ouabaine, a selective inhibitor of Na+-K+ ATPase enzyme. Conclusion: The results showed a potential anti-arrhythmic and protective effect for C. monogyna. The effect of the plant extract in increasing nodal refractory period and widening of the concealment zone might be the major mechanisms involved. The protective role of C. monogyna was not related to the Na+-K+ ATPase activity

Association between cancer and serum adiponectin level: The review of epidemiologic evidences

زمینه و هدف: آدیپونکتین یکی از آدیپوکین های ترشح شده از بافت چربی است که ویژگی های ضد التهاب، ضد چاقی و ضد دیابت دارد. بررسی های زیادی به ارتباط سطح آدیپونکتین سرم و سرطان های مختلف پرداخته است. هدف مطالعه ی حاضر مروری بر شواهد موجود در مورد ارتباط هورمون آدیپونکتین و سرطان می باشد. روش بررسی: در این مطالعه ی مروری، مقالات با طراحی مورد شاهدی، مقطعی و آینده نگر و با استفاده از موتور جستجوی PubMed در محدوده زمانی بین سال های 2002 تا 2011، توسط استفاده از کلید واژه هایی همچون cancer، malignancy، cell proliferation و adiponectin جستجو شدند. یافته ها: از مجموع 45 مقاله مورد بررسی، شواهد بیان کننده ی ارتباط معکوس میان سطح هورمون آدیپونکتین و خطر سرطان سینه می باشند. این ارتباط در مطالعات مورد -شاهدی و آینده نگر، هم در زنان قبل از سن یائسگی و هم در زنان بعد از سن یائسگی مشاهده شد. خطر سرطان اندومتر در زنانی که سطح آدیپونکتین پلاسمایی بالا داشتند، نسبت به افرادی که سطح پایینی از آدیپونکتین داشتند، کمتر و خطر سرطان پروستات و هایپرپلازی خوش خیم پروستات در مردان با سطح پایین هورمون بیشتر از سایر افراد باشد. مطالعات حاکی از ارتباط معکوس میان غلظت سرمی هورمون آدیپونکتین، با خطر سرطان سرطان کولورکتال است. هم چنین به نظر می رسد ارتباط معکوس میان غلظت آدیپونکتین پلاسما و سرطان پانکراس در مردان وجود داشته باشد. نتیجه گیری: چنین استنباط می‌شود که به نظر می رسد سطح آدیپونکتین سرم ارتباط معکوس قابل ملاحظه ای با خطر سرطان های مختلف داشته باشد. این هورمون از طریق مکانیسم های مختلف، مستقیم یا غیر مستقیم، رشد و تکثیر سلول های سرطانی را مهار می کن

The effects of hydroalcoholic extract of leaves and onion of Allium paradoxum on Giardia lamblia in mice

زمینه و هدف: ژیاردیا یکی از شایعترین انگل های تک یاخته ای روده ای در انسان و پستانداران مختلف می باشد. با توجه به اینکه داروهای شیمیایی جهت درمان این بیماری دارای اثرات جانبی متعددی بوده و تأثیر آن ها قطعی نمی باشد؛ لذا یافتن دارویی با اثرات جانبی کمتر امری ضروری در درمان این بیماری انگلی به نظر می رسد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر عصاره هیدروالکلی برگ و پیاز گیاه الزی (Allium paradoxum) بر روی انگل ژیاردیا لامبلیا در موش Balb/c انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش Balb/cبه 10 گروه تقسیم و تعداد 105×2 کیست به همه گروه ها به جز کنترل منفی خورانده شد. پس از تأیید آلودگی، گروه های مورد آزمون به مدت 3 روز با عصاره هیدروالکلی برگ و پیاز گیاه الزی (غلظت های 20،50 و100 میلی گرم بر میلی لیتر) و داروی مترونیدازول به عنوان کنترل دارو مورد درمان قرار گرفتند. یافته ها: عصاره هیدروالکلی پیاز الزی در دوز mg/ml100 قادر به از بین بردن کیست ژیاردیا لامبلیا می باشد که این تأثیر نسبت به گروه کنترل مثبت و کنترل منفی معنی دار بود (05/0>P). همچنین مشخص شد برگ الزی تأثیر زیادی بر روی انگل ژیاردیا لامبلیا ندارد؛ ولی می تواند موجب افزایش تأثیر پیاز الزی شود، به عبارت دیگر اثر هم افزایی دارد. نتیجه گیری: با توجه به تأثیر مناسب گیاه الزی در شرایط In vivo بر روی انگل ژیاردیا لامبلیا و عوارض زیادی که از داروهای شیمیایی گزارش شده است، می توان گیاه الزی را به عنوان یک ترکیب طبیعی ضد ژیاردیایی معرفی کرد

Comparison the effect of low glycemic index diet with healthy nutritional recommendations based diet on obese adolescent girls

زمینه و هدف: هر چند مطالعات بسیاری به ارزیابی تأثیر نمایه گلیسمی بر چربی خون در بزرگسالان پرداخته اند، اما اطلاعات در این زمینه برای کودکان و نوجوانان محدود است. هدف این تحقیق مقایسه اثرات رژیم غذایی با نمایه گلیسمی پایین (LGI) با رژیم غذایی مبتنی بر توصیه های تغذیه سالم (HNR) بر سطح فراسنج های لیپیدی و آپولیپوپروتئین ها در نوجوانان دختر مبتلا به اضافه وزن و چاقی بود. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده پنجاه دختر سالم چاق یا دارای اضافه وزن و با وضعیت بلوغ یکسان بطور تصادفی در یکی از دو گروه رژیم غذایی LGI و رژیم غذایی مبتنی بر HNR قرار گرفتند. افراد هر دو گروه، رژیم غذایی با ترکیب مشابهی از درشت مغذی ها (56-53 کربوهیدرات، 18-16 پروتئین و 30-27 چربی) دریافت و مصرف نمودند. ارزیابی های بیوشیمیایی شامل تری گلیسیرید (TG)، کلسترول تام (TC)، لیپوپروتئین با دانسیته پایین (LDL)، لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL)، آپولیپوپروتئین های A (Apo A) و B (Apo B) و لیپوپروتئین (a) (Lpa) یک بار در ابتدا و یک بار در انتهای مطالعه انجام شد. مقایسه مقادیر قبل و بعد در هر گروه با آزمون t زوجی و مقایسه تغییرات مشاهده شده در دو گروه با آزمون t مستقل در نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها: نمایه گلیسمی در گروه رژیم غذایی LGI کمتر از 50 بود (67/1 ± 67/42). میانگین نمایه توده بدنی در گروه LGI برابر 55/0 ± 97/27 متر بر مجذور قد و در گروه HNR برابر 01/1 ± 82/28 متر بر مجذور قد بود. میانگین سن در افراد گروه HNR از افراد گروه LGI به طور معنی داری بالاتر بود (27/0 ± 98/13 در مقابل 21/0 ± 18/13، 031/0=P). مقادیر متغیرهای بیوشیمیایی در ابتدا و انتهای مطالعه در بین دو گروه با یکدیگر تفاوتی نداشت. درصد تغییرات شاخص های چربی خون در بین گروه LGI و HNR نشان دهنده عدم وجود تفاوت معنی دار در تغییرات TG (به ترتیب 20/17± 90/27 و 53/10 ± 15/6؛ 274/0=P)، TC (به ترتیب 49/4 ± 58/5 و 63/3 ± 65/0-، 283/0=P)، HDL (به ترتیب 05/4 ± 20/1 و 07/3 ± 77/1-، 556/0=P)، LDL (به ترتیب 52/4 ± 35/4 و 32/3 ± 24/2-، 225/0=P)، Apo A (به ترتیب 73/5 ± 18/0- و 19/5 ± 37/9-؛ 242/0=P)، Apo B (به ترتیب 22/7±24/10 و 40/7±73/6؛ 738/0=P) و Lpa (به ترتیب 13/40 ±71/57 و 24/47 ± 18/97، 676/0=P) در بین دو گروه بود. نتیجه گیری: رژیم غذایی با نمایه گلیسمی پایین در مقایسه با رژیم غذایی مبتنی بر توصیه های تغذیه سالم تاثیر مفیدی در چربی خون ندارد

Dietary factors and Type 2 diabetes in the Middle East : what is the evidence for an association? - A systematic review.

This review aims to search and summarise the available evidence on the association between dietary factors and type 2 diabetes mellitus (T2DM) in Middle Eastern populations, where diabetes prevalence is among the highest in the world. Electronic databases were searched; authors, libraries, and research centres in the Middle East were contacted for further studies and unpublished literature. Included studies assessed potential dietary factors for T2DM in Middle Eastern adults. Two reviewers assessed studies independently. Extensive searching yielded 17 studies which met the inclusion criteria for this review. The findings showed that whole-grain intake reduces the risk of T2DM, and potato consumption was positively correlated with T2DM. Vegetables and vegetable oil may play a protective role against T2DM. Dietary patterns that are associated with diabetes were identified, such as Fast Food and Refined Grains patterns. Two studies demonstrated that lifestyle interventions decreased the risk of T2DM. In summary, the identified studies support an association between some dietary factors and T2DM; however, many of the included studies were of poor methodological quality so the findings should be interpreted with caution. The review draws attention to major gaps in current evidence and the need for well-designed studies in this area

Dairy foods and dairy protein consumption is inversely related to markers of adiposity in obese men and women

A number of intervention studies have reported that the prevalence of obesity may be in part inversely related to dairy food consumption while others report no association. We sought to examine relationships between energy, protein and calcium consumption from dairy foods (milk, yoghurt, cheese, dairy spreads, ice-cream) and adiposity including body mass index (BMI), waist (WC) and hip circumference (HC), and direct measures of body composition using dual energy X-ray absorptiometry (% body fat and abdominal fat) in an opportunistic sample of 720 overweight/obese Australian men and women. Mean (SD) age, weight and BMI of the population were 51 ± 10 year, 94 ± 18 kg and 32.4 ± 5.7 kg/m2, respectively. Reduced fat milk was the most commonly consumed dairy product (235 ± 200 g/day), followed by whole milk (63 ± 128 g/day) and yoghurt (53 ± 66 g/day). Overall dairy food consumption (g/day) was inversely associated with BMI, % body fat and WC (all p < 0.05). Dairy protein and dairy calcium (g/day) were both inversely associated with all adiposity measures (all p < 0.05). Yoghurt consumption (g/day) was inversely associated with % body fat, abdominal fat, WC and HC (all p < 0.05), while reduced fat milk consumption was inversely associated with BMI, WC, HC and % body fat (all p < 0.05). Within a sample of obese adults, consumption of dairy products, dairy protein, and calcium was associated with more favourable body composition