Diagnostic approach of anemia in ruminants

Η αναιμία στα μηρυκαστικά είναι παθολογική κατάσταση, η οποία χαρακτηρίζεται από τη μείωση του αιματοκρίτη (Packed Cell Volume, PCV), του αριθμού των ερυθροκυττάρων (Red Blood Cells, RBCs) ή/και της αιμοσφαιρίνης. Η αναιμία χαρακτηρίζεται ως αιμολυτική, αιμορραγική ή αναιμία που οφείλεται στη μειωμένη παραγωγή των ερυθροκυττάρων, με τις δύο πρώτες κατηγορίες να χαρακτηρίζονται από αναγεννητικότητα. Η αναιμία λόγω απώλειας αίματος μπορεί να οφείλεται σε εξωπαρασίτωση ή ενδοπαρασίτωση του γαστρεντερικού σωλήνα, στο σύνδρομο του αιμορραγικού εντέρου, σε έλκη του ηνύστρου, σε έμφραξη της οπίσθιας κοίλης φλέβας καθώς και σε αιμορραγία από το ουρογεννητικό σύστημα. Ακόμη, πρωτογενείς και δευτερογενείς διαταραχές της αιμόστασης μπορεί να συνοδεύονται από αιμορραγική αναιμία. Στα αίτια της αιμολυτικής αναιμίας περιλαμβάνονται τα αιμοπαράσιτα, οι τοξίνες που παράγονται από τα Clostridium perfringens τύπου D και Clostridium hemolyticum και η λεπτοσπείρωση. Επιπλέον, ορισμένα φυτά, φάρμακα ή βαρέα μέταλλα μπορούν να προκαλέσουν αιμόλυση των ερυθροκυττάρων καθώς και η έλλειψη ιχνοστοιχείων. Η ανοσολογικής αιτιολογίας αιμολυτική αναιμία έχει επίσης αναφερθεί στα μηρυκαστικά. Η μειωμένη παραγωγή ερυθροκυττάρων οφείλεται σε έλλειψη της βιταμίνης Β12 ή του σιδήρου, καθώς και σε χρόνια νοσήματα. Παθολογικές καταστάσεις του μυελού των οστών όπως η διήθηση από φλεγμονικά ή νεοπλασματικά κύτταρα όπως και η υποπλασία ή απλασία του μυελού των οστών σχετίζονται με μειωμένη παραγωγή ερυθροκυττάρων. Για τη διαγνωστική προσέγγιση της αναιμίας μετά την εργαστηριακή επιβεβαίωση με τη γενική εξέταση του αίματος και κυρίως για την αιτιολογική διάγνωση απαιτείται η λήψη ιστορικού, η κλινική εξέταση του ζώου, και ειδικές κατά περίπτωση εξετάσεις. Κατά την κλινική εξέταση του ζώου παρατηρούνται ταχυκαρδία, ταχύπνοια, ίκτερος, ωχροί βλεννογόνοι αλλά και τα ειδικότερα συμπτώματα του υποκείμενου νοσήματος. Η τεχνική FAMACHA έχει ευρέως χρησιμοποιηθεί για την κλινική διάγνωση και τον προσδιορισμό της βαρύτητας της αναιμίας. Από τις παραμέτρους της αιματολογικής εξέτασης, πέρα από τον αιματοκρίτη, η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης, οι δείκτες των ερυθροκυττάρων μέσος όγκος ερυθροκυττάρων (Mean Corpuscular Volume, MCV), και μέση συγκέντρωση αιμοσφαιρίνης (Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration, MCHC) συμβάλλουν στην ταξινόμηση της αναιμίας. Στο επίχρισμα του αίματος αξιολογείται το σχήμα και το μέγεθος των ερυθροκυττάρων, η παρουσία εγκλείστων, καθώς και η παρουσία δικτυοερυθροκυττάρων ενδεικτικών αναγεννητικής αναιμίας. Για τη διαφοροποίηση της αναιμίας σε αναγεννητική ή μη σπανιότερα γίνεται εξέταση μυελού των οστών. Ειδικότερα, η επιβεβαίωση ανοσολογικής αιτιολογίας αναιμίας στηρίζεται στην εξέταση Coomb’s για την διαπίστωση αυτοαιμοσυγκόλλησης. Η απώλεια αίματος πέραν της αιμορραγίας διαπιστώνεται επίσης με την ανάλυση του ούρου και την κοπρανολογική εξέταση για την παρουσία αίματος ή/και παρασίτων. Τέλος στα διάφορα βιολογικά υλικά πραγματοποιούνται ορολογικές και μοριακές τεχνικές για την ανίχνευση παθογόνων παραγόντων καθώς και ειδικές εξετάσεις για την ανίχνευση τοξινών.Anemia in ruminants is an abnormal condition characterized by the decrease of the hematocrit (Packed Cell Volume, PCV), the mass of erythrocytes (Red Blood Cells, RBCs) and/or hemoglobin. Anemia is classified as hemolytic, hemorrhagic or anemia caused by the decreased production of erythrocytes; the first two categories are characterized by a regenerative response. Hemorrhagic anemia can be caused by ectoparasites or parasites of the gastrointestinal system, hemorrhagic bowel syndrome, abomasal ulcers, vena cava thrombosis as well as from the genitourinary tract. In addition, primary and secondary hemostatic disorders can be accompanied by hemorrhagic anemia. Hemoparasites, toxins produced from Clostridium perfringens type D and Clostridium hemolyticum and leptospirosis are some of the causes of hemolytic anemia. Furthermore, certain plants, drugs or heavy metals and lack of certain trace elements can cause hemolysis. Immune-mediated hemolytic anemia has also been reported in ruminants. The reduced production of erythrocytes can be caused by deficiency of vitamin B12 or iron, as well as by chronic diseases. Pathologic conditions of bone marrow like inflammatory or neoplastic cells filtration and hypoplasia or aplasia of bone marrow are related to reduced production of erythrocytes. After laboratory confirmation by complete blood count analysis, history taking, clinical examination of the animal and specific test depending on the case, are required for the diagnostic approach of anemia and especially for etiological diagnosis. Tachycardia, tachypnea, icterus, mucosal pallor as well as specific symptoms of the underlying disease are observed during the clinical examination of the animal. FAMACHA technique is widely used for the clinical diagnosis and the assessment of the severity of anemia. With respect to complete blood count, apart from the hematocrit, hemoglobin concentration, erythrocytes indices as Mean Corpuscular Volume (MCV) and Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration (MCHC) are contributing to the classification of anemia. The size and the shape of the erythrocytes, the appearance of inclusions and reticulocytes, which are indicative of regenerative anemia, are evaluated in blood smear. Rarely, examination of bone marrow is carried out, for the differentiation of anemia as regenerative or non-regenerative. In particular, the confirmation of immune- mediate anemia is based on Coomb’s test for the detection of autoagglutination. Except from hemorrhage, blood loss is detected at urinalysis or feces microscopy for the presence of blood and/or parasites. Finally, serological and molecular techniques for the detection of infectious agents, as well as specific toxicological analysis are performed in various biological materials

Ruminal Acidosis Part II: Diagnosis, Prevention and Treatment

Η Δυσπεπτική Οξέωση (ΔΟ) θεωρείται ως η σπουδαιότερη διατροφική νόσος των μηρυκαστικών με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των ζώων και σημαντικές οικονομικές απώλειες σε αγελαδοτροφικές και προβατοτροφικές επιχειρήσεις. Η νόσος εμφανίζεται με οξεία ή υποξεία μορφή. Το δεύτερο μέρος της ανασκόπησης για τη ΔΟ εστιάζει στη διάγνωση, την πρόληψη και τη θεραπεία. Η διάγνωση της υποξείας μορφής παρουσιάζει αρκετές δυσκολίες λόγω των μη εμφανών κλινικών συμπτωμάτων. Η πρόληψη και η θεραπεία βασίζονται στη διόρθωση τυχών διατροφικών και διαχειριστικών σφαλμάτων συμπεριλαμβανόμενης και της χορήγησης, συμπληρωμάτων διατροφής και αντιμικροβιακών ουσιών.    Ruminal acidosis is presented as the most significant nutritional disorder of ruminants with severe impact on animal health, welfare and considerable economics losses in ovine and bovine herds. The disease is presented in two forms Acute Ruminal Acidosis (ARA) and Sub-Acute Ruminal Acidosis (SARA). This second part of the Ruminal Acidosis review focuses on the diagnosis, prevention, and treatment. The diagnosis of SARA presents several difficulties due to the non- clinically patent symptoms. Prevention and treatment are based on the amelioration of nutrition including the use of dietary supplements, and antimicrobial administration as well as the improvement of management practices. &nbsp

Ruminal Acidosis Part I: Clinical manifestations, epidemiology and impact of the disease

Περίληψη Η Δυσπεπτική Οξέωση (ΔΟ) θεωρείται η σημαντικότερη διατροφική νόσος των μηρυκαστικών με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των ζώων και σημαντικές οικονομικές απώλειες σε εκτροφές αγελάδων και προβάτων. Η νόσος εμφανίζεται με οξεία ή υποξεία μορφή. Η υποξεία μορφή αποτελεί την κύρια διατροφική διαταραχή στην εντατική εκτροφή μηρυκαστικών και συχνά συνοδεύεται με σειρά επιπλοκών, όπως ηπατικά αποστήματα, μείωση λιποπεριεκτικότητας του γάλακτος, μείωση γαλακτοπαραγωγής και πρώιμη αξιοποίηση τους. Η δημοσίευση αποτελεί το πρώτο μέρος μιας ενδελεχούς ανασκόπησης. Το πρώτο μέρος εστιάζει στον ορισμό της ΔΟ, τους τύπους της νόσου, την επιδημιολογία τους και τις επιπτώσεις τους στην παραγωγικότητα και την ευζωία των εκτρεφόμενων ζώων.Abstract Ruminal acidosis is presented as the most considerable nutritional disorder of ruminants with severe impacts in animal health, animal welfare and considerable economics losses in ovine and bovine herds. The disease can be distinguished as Acute (ARA) and Sub-Acute Ruminal Acidosis (SARA). SARA constitutes as the main nutritional disorder in intensive ruminant farming with several complications, such as liver abscesses, milk fat depression, reduced milk yield and early culling. This paper constitutes the first part of a thorough review about ruminal acidosis. The first part focuses on definition, types of ruminal acidosis, epidemiology, economic impacts and welfare implications. &nbsp

Relayed-QKD and switched-QKD networks performance comparison considering physical layer QKD limitations

We experimentally evaluate the SKR generation for unoptimized QKD pairs in switched QKD and compare the performance of the switched-QKD with relayed-QKD networks to reveal they perform better for short distances and at large networks.Comment: 3 page

Epizootiologic survey of selenium and vitamin E concentrations in dairy cows of Thessaioniki’s county

Σκοπός της εργασίας αυτής ήταν ο προσδιορισμός των συγκεντρώσεων σεληνίου και βιταμίνης Ε στις γαλακτοπαραγωγούς αγελάδες του νομού θεσσαλονίκης. Για το λόγο αυτό λήφθηκαν δείγματα από 65 εκτροφές γαλακτοπαραγωγών αγελάδων του νομοΰ. Σε κάθε εκτροφή συλλέγονταν δείγματα αίματος από δέκα θηλυκά ζώα αναπαραγωγής. Από τις 65θ αγελάδες που εξετάστηκαν συνολικά στις 65 εκτροφές, ποσοστό 4Θ% εμφάνιζε συγκεντρώσεις πενίας σεληνίου αίματος (<0,08 μg/ml), 29% οριακές συγκεντρώσεις (0,08-0,12 μg/ml) και μόνο ποσοστό 31% φυσιολογικές (>0,12 μg/ml). Αναφορικά με τη βιταμίνη Ε, από τις 650 αγελάδες που εξετάστηκαν, μόνο 4% παρουσίαζαν συγκεντρώσεις πενίας βιταμίνης στο πλάσμα του αίματος (<2 μg/ml). Από τα παραπάνω συμπεραίνεται ότι στο Ν. Θεσ/κης σημαντικό ποσοστό των γαλακτοπαραγωγών αγελάδων κινδυνεύει από σεληνιοπενικά νοσήματα. Αντίθετα, η περίπτωση αβιταμίνωσης Ε πρέπει να θεωρείται σπάνια για τα ζώα αυτά.The purpose of this research was the study of selenium (Se) and vitamin E (vit. E) concentrations in dairy cows blood within the region of Thessaloniki. The survey included 65 dairy cow farms in the region of Thessaloniki from which samples of blood were collected from 10 female adult animals from every farm. Out of the total 650 cows examined in the 65 farms, 40% presented deficient concentration of Se in blood (<0,08 μg/ml), 29% marginally deficient concentration (0,08-0,12 μg/ml) and only 31% normal concentration (>0,12 μg/ml). Regarding vit. E, only 4%, out of the 650 cows examined, had deficient concentration in the blood plasma (<2 μg/ml). It was concluded from the above that, in the region of Thessaloniki, a significant percentage of the dairy cows run the risk of Se deficiency diseases. On the contrary, the case of vit. E deficiency, should be regarded as improbable for these animals

Epizootiologic survey of selenium and vitamin E concentrations in cattle to be slaughtered in Thessaloniki

Σκοπός της εργασίας αυτής ήταν ο προσδιορισμός των συγκεντρώσεων σεληνίου και βιταμίνης Ε σε βοοειδή που σφάχθηκαν στο νομό Θεσσαλονίκης. Για το λόγο αυτό, δειγματίστηκαν 205 βοοειδή, που προσκομίστηκαν στα διάφορα σφαγεία του νομού Θεσ/νίκης. Από κάθε ζώο λήφθηκε δείγμα αίματος και ήπατος. Τα 205 βοοειδή εμφάνισαν κατά ποσοστό 78% π ενικές συγκεντρώσεις σεληνίου στο ήπαρ (0,110-0,600 μg/g Ξ.Ο.), κατά 17% οριακές συγκεντρώσεις (0,601-0,900 μg/g Ξ.Ο.) και μόνο κατά 5% φυσιολογικές συγκεντρώσεις (0,901-1,512 μg/g Ξ.Ο.). Αναφορικά με τη βιταμίνη Ε, τα 205 βοοειδή μόνο κατά 5% παρουσίασαν πενικές συγκεντρώσεις βιταμίνης στο ήπαρ (<5 μg/g Ν.Ο.). Από τα παραπάνω συμπεραίνεται ότι στη χώρα μας τα βοοειδή σε σημαντικό ποσοστό κινδυνεύουν από σεληνιοπενικά νοσήματα. Αντίθετα, η περίπτωση αβιταμίνωσης Ε πρέπει να θεωρείται σπάνια γι' αυτά τα ζώα.The purpose of this survey was the study of selenium (Se) and vitamin E (vit. E) concentrations in cattle to be slaughtered in the area of Thessaloniki. For this purpose, research samples of blood and liver were collected from 205 cattle brought to different slaughter-houses of Thessaloniki. Out of the 205 cattle to be slaughtered, 78% presented deficient concentration of Se in liver (0,110-0,600 μg/g DM), 17% marginally deficient concentration(0,601-0,900 μg/g DM) and only 5% normal concentration (0,901-1,512 μg/g DM). Regarding vit. E, only 5% out of the 205 cattle to be slaughtered presented deficient concentration in liver (<5 μg/g WW). It is concluded from the above that, in Thessaloniki, a significant percentage of cattle run the risk of Se deficiency diseases. On the contrary, the case of vit. E deficiency, should be regarded as improbable for these animals

Relationship between selenium concentration in blood and liver of cattle.

Η έρευνα αυτή είχε σκοπό τη διερεύνηση της σχέσηςμεταξύ της συγκέντρωσης σεληνίου στο ολικό αίμα και της συγκέντρωσης του στοιχείου αυτού στο ήπαρ των βοοειδών. Για την έρευνα ελήφθησαν δείγματα αίματος και ήπατος από 205 βοοειδή, που προσκομίζονταν σε διάφορα σφαγεία, για σφαγή. Το συμπέρασμα της έρευνας ήταν ότι υπάρχει γραμμική συσχέτιση της συγκέντρωσης σεληνίου στο ολικό αίμα των βοοειδών (Χ) και της συγκέντρωσης του στοιχείου στο ήπαρ (Υ). Η σχετική εξίσωση παλινδρόμησης που βρέθηκε στην έρευνα αυτή ήταν: Υ=0,194+3,951 (±0,265***) Χ (0,009 pg/ml < Χ < 0,219 μg/ml, 0,110 pg/gH.O. <Υ< 1,512 Fg/gH.O.)(r2=0,523,***P<0,001,n=205).The objective of this study was to investigate the relationship between total blood selenium concentration and liver tissue selenium concentration in cattle. Blood and liver samples were collected from 205 individuals brought to slaughter houses. The results had shown that there is a linear correlation between the concentration of selenium in total blood of cattle (X) and its concentration in the liver (Y). The linear regression equation was: Y=0.194+3.951± (0.265***) X (0.009 pg/ml < X < 0.219 pg/ml, 0.110 μg/g DM < Y < 1.512 μg/g DM) (r2=0.523, ***P<0.001, n=205)

Vitamin A concentrations in dairy cows of Thessaloniki 's county

Η αβιταμίνωση Α εξακολουθεί να αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για τα βοοειδή της χώρας μας. Βασικός σκοπός της εργασίας αυτής ήταν η διερεύνηση των συγκεντρώσεων βιταμίνης Α στις γαλακτοπαραγωγές αγελάδες του Νομού Θεσσαλονίκης. Για το σκοπό της έρευνας ελήφθησαν δείγματα από 51 εκτροφές γαλακτοπαραγωγών αγελάδων του Νομοΰ Θεσσαλονίκης. Από κάθε εκτροφή συλλέγονταν δείγματα των χρησιμοποιουμένων ζωοτροφών και δείγματα αίματος από δέκα θηλυκά ζώα αναπαραγωγής.Από τις 510 αγελάδες που εξετάσθηκαν συνολικά στις 51 εκτροφές,ποσοστό 38% εμφάνιζε πενικές συγκεντρώσεις βιταμίνης Α πλάσματος (<0,20 μg/ml), 15% οριακές (0,20-0,24μg/ml) και 47% φυσιολογικές (>0,25 μg/ml). Ιδιαίτερα πρέπει να σημειωθεί ότι από τις 510 αγελάδες που εξετάσθηκαν μόνο ποσοστό 7% παρουσίαζε πολυπενικές συγκεντρώσεις βιταμίνης Α πλάσματος (<0,05 μg/ml). Ως ζωοτροφές πλούσιες σε καροτένια βρέθηκαν μόνο το ενσίρωμα καλαμποκιού και το φρέσκο χόρτο βοσκής. Η μείωση του ποσοστού αγελάδωνμε πενικές συγκεντρώσεις βιταμίνης Α, που καταγράφηκε εδώ σε σχέση με παλαιότερες έρευνες, μπορεί να αποδοθεί στη συχνότερη σήμερα χρήση ενσιρώματος και στη συστηματικότερη προσθήκη συνθετικής βιταμίνης Αστο μείγμα συμπυκνωμένων τροφών. Ακόμα, από αυτή την έρευνα προκύπτουν ενδείξεις ότι ορισμένοι γενότυποι γαλακτοπαραγωγών αγελάδων, υψηλών αποδόσεων, πιθανόν να έχουν ανάγκη προστιθέμενης βιταμίνης Α για την κάλυψη των αναγκών τους σε βιταμίνη. Τέλος, τα αποτελέσματα της έρευνας οδηγούν στην υπόθεση ότι πιθανόν απουσιάζει ένας μηχανισμός ομοιοστασίας για τη συγκέντρωση καροτενίων στο πλάσμα του αίματος των βοοειδών.Avitaminosis A is stilla serius metabolic problem for cattle in Greece. The purpose of this research work was to investigate the blood vitamin A concentrations in dairy cows of Thessaloniki 's area. The research was conducted in 51 dairy cow farms; whole blood samples from 10 female adult animals per farm, as well as samples from the feedstuffs in use, were collected. Of the total 510 examined cows, 38% showed lower than normal vitamin A concentration in blood plasma (<0,20 μ^ηιΐ), 15% marginal (0,20-0,24 μg/ml) and 47% normal concentration values (>0,25 μg/ml). It should be noted that, of the total 510 examined cows only 7% showed extremely deficient concentration of vitamin A in blood plasma (<0,05 μg/ml). The determination of total carotene concentration in feedstuffs from those farms, indicated that only the corn ensilage and the fresh grass contained the appropriate amount of carotene. The above results, in correlation with corresponding results from previous researches, indicate that there is a decrease in the percentage of cows with subnormal vitamin A concentration. This may be attributed to more frequent use of corn silage, and more systematic addition of vitamin A in concentrate feeds. This research provides evidence that some dairy cow genotypes, with high milk yields, may balance their needs only by vitamin A supplementation, it means that maybe the ration carotenes alone are no sufficient vitamin A source for these cows. Furthermore, the results of this research suggest that the absence of a regulator mechanism for the carotene concentration in the cattle blood plasma may be possible

Survey of carotenes and vitamin A concentrations in cattle to be slaughtered in Thessaloniki

Βασικός σκοπός της εργασίας αυτής ήταν ο προσδιορισμός των συγκεντρώσεων βιταμίνης Α και καροτενίων στο πλάσμα αίματος και στο ήπαρ βοοειδών που σφάχθηκαν στο νομό Θεσσαλονίκης. Για το σκοπό αυτό, δειγματίστηκαν 165 βοοειδή που προσκομίστηκαν στα διάφορα σφαγεία του νομού Θεσ/νίκης, το χειμώνα του 1998. Από κάθε ζώο λήφθηκε δείγμα αίματος και ήπατος. Από τα 165 βοοειδή, ποσοστό 76% είχε πενικές συγκεντρώσεις βιταμίνης Α ήπατος [<60 μ ^ νωπής ουσίας (Ν.Ο.)], 14% οριακές (60-200 μg/g Ν.Ο.) και 10% φυσιολογικές (200-800 μg/g Ν.Ο.). Να σημειωθεί ότι, ποσοστό 37%, επί του συνόλου των ζώωνπου εξετάσθηκαν, είχε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις βιταμίνης Α ήπατος (<14 μg/g Ν.Ο.), συγκεντρώσεις στις οποίες εμφανίζονται τα κλινικά συμπτώματα της αβιταμίνωσης. Η στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων έδειξε ότι στα παχυνόμενα μοσχάρια (αρσενικά και θηλυκά) οι συγκεντρώσεις βιταμίνης Α στο ήπαρ και το πλάσμα και οι συγκεντρώσεις καροτενίων πλάσματος ήταν στατιστικά σημαντικά μικρότερες από τις αντίστοιχες συγκεντρώσεις των αγελάδων αναπαραγωγής. Μεταξύ αρσενικών και θηλυκών παχυνόμενων μοσχαριών δε διαπιστώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές. Ακόμη, μέσω της στατιστικής ανάλυσης, στην εργασία επιβεβαιώνεται η έλλειψη γραμμικής συσχέτισης μεταξύ των συγκεντρώσεων βιταμίνης Α πλάσματοςκαι των συγκεντρώσεων βιταμίνης Α ήπατος. Η εξίσωση παλινδρόμησης που βρέθηκε μεταξύ της συγκέντρωσης βιταμίνηςΑ στο ήπαρ (Χ) και της συγκέντρωσης βιταμίνης Απλάσματος (Υ) ήταν: Y=0,183+0,001 (±0,000***) X(***P<0,001, r2=0,130, 1,80 μg/gD.M.£X£350,08 μg/g D.M., 0,01 μg/ml£Y£3,28 μg/ml, n = 165). Γραμμική συσχέτιση επίσης δε διαπιστώθηκε μεταξύ των συγκεντρώσεων βιταμίνης Α πλάσματος και των συγκεντρώσεων καροτενίων πλάσματος. Η εξίσωση παλινδρόμησης που βρέθηκε μεταξύ της συγκέντρωσης βιταμίνης Α πλάσματος (Χ) και της συγκέντρωσης καροτενίων πλάσματος (Υ) ήταν: Y=2,138+3,806 (±1,445*) X (*P<0,05, r2=0,057,0,01 μg/ml£Χ£3,28 μg/ml,0,00 μg/ml£Υ£23,36 μg/ml, n=165). Τα κλινικά συμπτώματα που καταγράφηκαν στα ζώα με πενικά επίπεδα βιταμίνης Α (<60 μg/g Ν.Ο. ήπατος) περιορίζονταν σε συμπτώματα μειωμένης ανάπτυξης, ακατάστατου τριχώματος καιοφθαλμικά συμπτώματα στα παχυνόμενα μοσχάρια και σεαγονιμότητα στις αγελάδες αναπαραγωγής. Τέλος, στην εργασίααυτή καταγράφονται ενδείξεις ότι τα μακροχρόνια υψηλά επίπεδα καροτενίων στις αγελάδες αναπαραγωγής(>4,8 μg/ml πλάσματος) πιθανόν να οδηγούν σε δυσλειτουργία των ωοθηκών.The purpose of this survey was the study of vitamin A concentrations in cattle to be slaughtered in the area of Thessaloniki. For this purpose, research samples of blood and liver were collected from 165 cattle brought to different slaughter-houses of Thessaloniki, during the winter of the year 1998. Out of the 165 cattle to be slaughtered 76% presented lower than normal vitamin A in liver tissue (< 60 Mg/g W.M.), 14% had marginal (60-200 pg/g W.M.) and 10% normal concentration values (200-800 μg/g W.M.). It must be noted that, of the total 205 examined cattle 37% presented extremely deficient concentration of vitamin A in liver (< 14 μg/g W.M.), in these concentrations clinical signs of avitaminosis A are expected to appear. The statistic analysis of the research results show off that the liver and plasma concentrations of vitamin A were statistically significant lower in the fattening cattle (male and female) than in the adult reproductive cows. Statistically significant differences on liver and plasma vitamin A concentrations between male and female fattening cattle were not found. Statistically analysing this research it is confirmed for another time, that there is not closed linear relation between the vitamin A plasma concentrations and vitamin A liver concentrations. The linear regression equation that has been found between the vitamin A liver concentration (X) and the vitamin A plasma concentration (Y) is: Y=0,183+0,001 (±0,000***) X (***P<0,001, r2=0,130, 1,80 μg/g D.M.£X£350,08 μg/g D.M., 0,01 μg/ml£Y£3,28 μg/ml, n = 165). Closed linear regression was not found as well, between the vitamin A plasma concentrations and carotene plasma concentrations. The linear regression equation that has been found here between the vitamin A plasma concentration (X) and the carotene plasma concentrations (Y) is: Y=2,138+3,806 (±1,445*) X (*P<0,05, r2=0,057,0,01 μg/ml£Χ£3,28 μg/ml,0,00 μg/ml£Υ£23,36 μg/ml, n=165). The clinical signs that are described here for the animals with deficient levels of vitamin A (60 μg/g W.M. of liver) are limed to the following: poor performance, rough coat and ocular signs in the fattening cattle and infertility in the reproductive cows. Finally, in this research there is some evidence that the high carotene levels in reproductive cows (>4,8 μg/ml of plasma) for a long term may cause ovary dysfunction