Archeologie laat de dieren spreken = [Archaeology makes the animals talk]

It is clear that Human-Animal Studies have to take into account changes over time. Our attitude towards e.g. domestic animals cannot be studied without understanding how this aspect of human behaviour evolved through time, or how domestication started in prehistoric times. As a consequence, historical sources alone are insufficient to accomplish this task. Archaeology, and more precisely the study of animal remains from archaeological sites, is extremely important, especially since the data it supplies has not been recorded by humans (as is always the case with historical sources). This information is thus unbiased and allows us to approach the former human-animal relationship from the point of view of the latter. Traces on animal skeletons showing trauma or pathology, characteristics allowing reconstruction of growth rates and ages at death, chemical signals revealing dietary patterns and pollution: all such data document the individual animal’s life. These observations can (with some caution) be translated into statements about former animals’ well-being. In this way, animals finally get an independent voice in the Human-Animal debate

To fish or not to fish? Evidence for the possible avoidance of fish consumption during the Iron Age around the North Sea

Accounts of the Late Iron Age economy of the areas around the southern part of the North Sea typically do not refer to fishing as an important contribution to subsistence (e.g. Bloemers and Van Dorp 1991; Green 1992; Van Heeringen 1992; Cunliffe 1995; Champion and Collis 1996). In the case of freshwater fishing, most texts seem to assume implicitly (by referring to older periods and common sense) that some food procurement did occur in inland waters, but how important this activity was remains unclear. The evaluation of marine resource exploitation is even more problematic for the Late Iron Age. We do not really know to what extent people were fishing in the sea, and, when they did, whether this fishing was practised in the estuaries, along the coast, or in open waters. In any case, the evidence is very scarce, but whether this is proof for a lack of interest in marine and freshwater resources needs to be more fully evaluated. If some Late Iron Age peoples in north-west Europe did not incorporate aquatic resources as a significant part of their subsistence strategies, it remains unclear why this would have been the case. Was this because of ecological conditions, different economic options, a lack of economic specialisation, a lack of technology, or other reasons? The following paper reviews the Iron Age zooarchaeological record for three countries bordering the North Sea (England, Belgium, and the Netherlands) in order to evaluate more fully the possible nature and extent of fish exploitation

The Holocene occurrence of the European catfish (<i>Silurus glanis</i>) in Belgium: the archaeozoological evidence

An overview is given of the skeletal remains of the European catfish Silurus glanis found thus far in Belgian archaeological sites. These finds demonstrate that the species is autochthonous and allow documenting its occurrence and disappearance during the Holocene in the Scheldt and Meuse basins. Possible causes for the local extinction of this catfish are discussed

Een Gallo-Romeins crematiegraf in Antwerpen (prov. Antwerpen)

The archaeological investigation on the All Saints Monastery of the Antwerp Augustinians during the spring of 2002 not only revealed late and post medieval features, but also a Gallo-Roman cremation grave. In a rectangular pit, two (originally four) tegulae formed a square tomb or loculus, in which an urn and grave goods were discovered. The urn contained cremation remains of a 30-35 year old woman, strongly-built, who had given birth to at least one child. Cremation had taken place shortly after death, on a funeral pyre with temperatures up to 850°C and more. The presence of burnt animal bones - pig and fowl - emphasizes the importance of animal gifts. Other grave goods, a beaker, a lid (with graffiti?), a plate, a glass aryballos and possibly a fibula probably serve to confirm the status of the deceased. Typo-chronological dating of the grave goods combined with a 14C-test on cremated bone resulted in dating the grave in the 2nd century AD or first half of the 3rd century AD. Paleobotanical study did not reveal significant data. The grave type deviates from what is common in the Scheldt valley and puts our view on previous interpretations of evidence from Gallo-Roman Antwerp in a different light. The recently discovered cremation grave probably belonged to a cemetery located opposite the northern settlement on which the later medieval city arose

De archeologie van de pladijs

status: publishe

Puur afval ? Een bijzondere 14de-eeuwse landelijke afvalcontext op de site Pullaar te Puurs (prov. Antwerpen)

In de lente van 2006 werden opgravingen uitgevoerd in de zone van het nieuwe bedrijvenpark \u27Pullaar\u27 in Puurs. Langs de Brabantstraat werd een archeologisch waardevolle zone van ca. 1,2 ha volledig opgegraven. Hier kwamen enkele honderden middeleeuwse sporen aan het licht, daterend van de 12de tot de 18de eeuw. Een opmerkelijke structuur was een lange, smalle kuil in het westelijke deel van de opgravingszone, gevuld met een grote hoeveelheid afval. Deze structuur en zijn inhoud vormen het onderwerp van deze studie. Het vondstenensemble uit Puurs geeft een bijzondere kijk op de materiële cultuur in landelijk gebied. De studie van deze context leek aanvankelijk vooral een goede gelegenheid te zijn om een beeld te krijgen van hoe een laatmiddeleeuws aardewerkensemble binnen een landelijk huishouden er uitziet. Deze thematiek is momenteel een belangrijk kennishiaat dat weegt op het onderzoek over de relatie tussen stad en platteland. De resultaten zijn echter in deze zin niet geschikt, dat het vondstenensemble geen informatie over een doorsnee huishouden aanreikt, maar onverwacht een glimp laat zien van een of meerdere ambachtelijke activiteiten in een rurale omgeving, die jammer genoeg niet beter geduid kunnen worden. De gegevens uit de analyses zijn onvoldoende voor een verdere interpretatie en mogelijke vergelijkbare sites in België of de ons omringende landen die hierin kunnen helpen zijn niet gevonden. Dit onderzoek moet dan ook beschouwd worden als een aanzet tot meer aandacht voor de rurale economie in de late middeleeuwen , een onderwerp waarover momenteel nauwelijks gegevens voorhanden zijn