Usunięcie jajników podczas zabiegu histerektomii z przyczyn nieonkologicznych – bilans korzyści i strat

Usunięcie macicy to jedna z najczęstszych interwencji chirurgicznych w ginekologii. Zazwyczaj wskazaniami dozabiegu są schorzenia łagodne. Podczas każdego zabiegu histerektomii chirurg staje przed decyzją co do losujajników — w wielu przypadkach są one usuwane jednocześnie w ramach profilaktyki raka jajnika. W piśmiennictwiemożna znaleźć argumenty wskazujące na istotność tej decyzji wobec dowodów na hormonalną aktywnośćgonad także po menopauzie, niskie ryzyko rozwoju procesu złośliwego w populacji ogólnej i możliwe konsekwencjeustania czynności hormonalnej jajników w wyniku interwencji chirurgicznej. Z drugiej strony grupa pacjentekz podwyższonym ryzykiem raka jajnika, jajowodu i otrzewnej może odnieść niewątpliwą korzyść z wycięcia gonadpodczas zabiegu histerektomii

Clinical approach for the classification of congenital uterine malformations

A more objective, accurate and non-invasive estimation of uterine morphology is nowadays feasible based on the use of modern imaging techniques. The validity of the current classification systems in effective categorization of the female genital malformations has been already challenged. A new clinical approach for the classification of uterine anomalies is proposed. Deviation from normal uterine anatomy is the basic characteristic used in analogy to the American Fertility Society classification. The embryological origin of the anomalies is used as a secondary parameter. Uterine anomalies are classified into the following classes: 0, normal uterus; I, dysmorphic uterus; II, septate uterus (absorption defect); III, dysfused uterus (fusion defect); IV, unilateral formed uterus (formation defect); V, aplastic or dysplastic uterus (formation defect); VI, for still unclassified cases. A subdivision of these main classes to further anatomical varieties with clinical significance is also presented. The new proposal has been designed taking into account the experience gained from the use of the currently available classification systems and intending to be as simple as possible, clear enough and accurate as well as open for further development. This proposal could be used as a starting point for a working group of experts in the field

26. Podsumowanie badań nad występowaniem mutacji w genie PTEN w rakach i hiperplazjach endometrium kobiet

Celem pracy była ocena jakości częstości występowania mutacji w genie PTEN oraz określenie zależności między występowaniem mutacji a stopniem klinicznego zaawansowania i morfologicznego zróżnicowania raków endometrium kobiet. Zbadano DNA wyizolowane ze 125 raków, 6 hiperplazji endometrium i limfocytów krwi tych samych chorych. Mutacji poszukiwano we wszystkich 9 eksonachgenu PTEN techniką PCR-SSCP i sekwencjonowaniem w aparacie ABI 377. Statystyczną ocenę wyników wykonano testem X2. W 57/125 rakach endometrium (45,6%) wykryto w genie PTEN 71 somatycznych mutacji. W dwunastu rakach występowały jednocześnie po 2 a w jednym 3 mutacje. Wśród 6 hiperplazji endometrium mutacje znaleziono w 2 (33,3%) przypadkach. Większość wykrytych mutacji (64,3%) występowała w eksonach 5 i 8, rzadziej w eksonach 7 (12,3%), 2 (9,6%) i 3 (6,8%) a najrzadziej w 1 (2,8%) i 4 (1.4%). Mutacji nie stwierdzono w eksonach 6 i 9. Wśród wszystkich znalezionych mutacji 65,3% prowadziło do skrócenia kodowanego białka w następstwie delecji, insercji i mutacji nonsensownych. Natomiast 26% stanowiły mutacje zmiany sensu z następstwem zamiany aminokwasów w białku pten. Dwie zamiany nukleotydu (2,8%) znaleziono w intronach w miejscu składania eksonów. Pozostałe 5,4% zmian znalezionych w sekwencji genu PTEN stanowiły neutralne polimorfizmy. Mutacje w genie PTEN występowały we wszystkich stadiach rozwoju raka endometrium. Między częstością występowania mutacji w genie PTEN a stopniem klinicznego zaawansowania choroby nie było statystycznie znamiennych różnic. Natomiast mutacje w genie PTEN występowały znamiennie częściej w rakach słabiej. zróżnicowanych morfologicznie (G2) niż w rakach dobrze zróżnicowanych (G1; c2 =7,2393; a = 0,0071). Z przeprowadzonych badań wynika, że mutacje w genie PTEN są częstym defektem genetycznym w raku endometrium. Obecność mutacji w genie PTEN także w hiperplazjach przemawia za tym, że mogą one odgrywać kluczową rolę we wczesnej karcinogenezie raka endometrium