The United Nations and Human Rights: Achievements and Challenges

human development, human rights

Decriminalization of offences against property

The subject of the following remarks will be, on the one hand, the possibilities of restricting the number of instances in which action of a coercive nature is taken by members of a particular part of the Dutch State Organization against private persons said to have committed a crime against property and, on the other hand, some of the reasons why it is desirable in my view that such actions be restricted

Niet weten wat men niet weet

Openbare les, uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt van lector in de strafrechtswetenschappen aan de Nederlandse Economische Hogeschool, Hogeschool voor Maatschappijwetenschappen, te Rotterdam, op 30 november 1972, door C. Gutter. (Verkrijgbaar bij Vakgroep Strafrecht E.U.R. Burgemeester Oudlaan 50 Rotterdam.

Aspecten van geweldpleging naar voorschriften van de Nederlandse staatsorganisatie

Tot de belangrijkste onderwerpen van het vak 'strafrecht', zoals dat aan de juridische faculteit van de Erasmus Universiteit Rotterdam – evenals trouwens aan die van de andere instellingen van wetenschappelijk onderwijs in Nederland, v.z.v. een juridische faculteit daar deel van uitmaakt – wordt gedoceerd, behoren bepaalde vormen van geweldpleging tegen mensen. Bij de bestudering daarvan in het kader van dat vak ligt overigens de nadruk doorgaans niet op geweldpleging zelf, maar op voorschriften die in de Nederlandse staatsorganisatie aangaande die vormen van geweldpleging zijn vastgesteld

Strafrecht en sexualiteit

Onze geldende strafbepalingen aangaande sexuele gedragingen dateren in hoofdzaak uit de jaren 1870-1886, waarin het wetboek van strafrecht tot stand kwam. Het zou toen nog enige tijd duren, voordat Freud veel redelijke en normaal denkende mensen in het Westen kwam schokken en ergeren met zijn veronderstellingen over de psychische structuur van de mens en de uitwerking van de traditionele Westerse sexuele moraal op het individu

Depenalisering vermogensdelicten

De bevoegdheden van het strafrechtsapparaat worden in Nederland sinds de vorige eeuw primair bepaald door de wetgevers, vooral door de landswetgever. Bij zijn beslissingen over de toekenning van die bevoegdheden - middels de vaststelling van strafbepalingen enz. - liet en laat die wetgever zich totnogtoe vrijwel niet leiden door rationele criteria. De hoofdrol speelt integendeel een samenstel van opvattingen over mens, overheid en maatschappij die in de sfeer liggen van de Gemeenschapsideologie, het karakter hebben van vanzelfsprekendheden en 'common sense', en onjuist zijn. Op de inhoud van de meeste van die opvattingen kan hier niet worden ingegaan; voor de Gemeenschapsideologie verwijs ik naar Gutter, ”Ons strafrecht. Verkenning van een achtergebleven gebied”, 1969