De agrarische sector in Nederland naar 2020 : perspectieven en onzekerheden

Dit rapport beantwoordt vooral de vraag: wat zijn de perspectieven van de agrarische sector in Nederland op middellange termijn, tot 2020? Met welke ontwikkelingen en onzekerheden moet rekening worden gehouden en welke aandachtspunten voor het beleid vloeien daar uitvoort? Het rapport is gebaseerd op een combinatie van expertkennis en modelberekeningen. De vraagontwikkeling wordt mede bepaald door de tot 2020 met 1% per jaar doorgaande groei van de wereldbevolking. Deze groei, die lager is dan in het vorige decennium, manifesteert zich vooral buiten de EU, met name in Azië. Voor het aanbod van producten is, naast de beschikbare arbeid, kapitaal en grond, de technologische vernieuwing een belangrijke factor. Het aantal in de agrosector werkzame mensen zal vooral blijven afnemen door de technologische vernieuwing, die een verhoging van de productiviteit mogelijk maakt. Dit kan knelpunten opleveren in arbeidsintensieve deelsectoren, zoals in de tuinbouw. Nieuwe technologische doorbraken, zoals robotisering, kunnen hier een oplossing biede

"A best film thickness model in using interferometry in finding the pressure-viscosity coefficient alpha of a fluid"

With ever increasing power densities, the so-called pressure-viscosity coefficient alpha of fluids is becoming more and more important. An example is the high pressure viscosity of diesel fuel with common rail systems, where maximum pressures will soon reach 0.3 GPa (3,000 bars). At the occasion of the 3rd Arnold Tross Colloquium (2007) a new method was introduced to employ very accurate film thickness measurement results in determining the pressure-viscosity coefficient of an arbitrary fluid. In this method, the most recent film thickness model, and the believed most accurate one to date, was used: the Moes (2000) central film thickness formula for elliptical EHL (elastohydro-dynamically lubricated) contacts. The measurements are carried out on commonly used interferometric devices and is a cheap alternative to high pressure viscometers. Back in 2007, it was assumed that the Moes model would yield the best results. But many models have been developed, and which one really is the best? In this presentation 11 models are compared with calibration measurements. The unknown pressure-viscosity value is matched in such a way that its value minimizes the least squared error sum for the calculated film thickness with the measured values. The range of investigations was limited to 1.5 < L < 7 for the reference lubricant. The Moes model is the best one at very small film thickness values. The Moes model is the most versatile and general one available, but in the range of the measurements it lacks the accuracy of the Chittenden approximation. The Chittenden et al. model turned out to be superior in the full range of the measurements. The validity of the Chittenden formula transcends the area where it was originally designed for. It is recommended to perform film thickness measurements for fluids with high L values, as traction fluids, and check whether the conclusions still hold

CO2-dosering bij roos onder verschillende temperaturen en belichtingniveaus : vervolgonderzoek kwantificering van CO2-effecten op productie en kwaliteit bij roos

Uit eerder onderzoek van PPO bleek dat met een hogere CO2-dosering en meer assimilatiebelichting een hogere productie van een betere kwaliteit kon worden gerealiseerd. De gegevens uit dat onderzoek werden gebruikt om een groeimodel voor groente (ECP) te valideren. Omdat het ECP-productiemodel niet geschikt bleek te zijn voor roos, is een vervolgonderzoek gestart om een dynamisch productiemodel te ontwikkelen specifiek voor roos. Zo kan de teler de productie en kwaliteit sturen door middel van drie "knoppen": CO2, licht en temperatuur. In deze publicatie staat een beschrijving van dit vervolgonderzoek. Twee CO2-concentraties (700 en 1400 ppm), twee lichtintensiteiten (3750 en 7100 lux), drie teelttemperaturen (17, 20 en 23°C) en twee gewasleeftijden (een jonge aanplant en een twee jaar oud gewas van ‘Indian Femma’) zijn onderling gecombineerd in 6 verschillende afdelingen. Daarnaast zijn twee extra afdelingen in gebruik genomen, waarin door middel van koelen met behulp van verneveling geprobeerd is CO2-verlies door ventilatie te vermindere

Regimes of traction in concentrated contact lubrication

This contribution discusses different regimes of EHD lubrication from a film thickness formation point of view, and tries to reconciliate this with recent theories on EHD traction, as published by Bair and Winer

A new concept in rotary shaft seal lubrication : viscoelastohydrodynamic (VEHD) lubrication

In practice rotary shaft seals will experience a small-amplitude dynamic excitation. It is shown that under periodic excitation circumferentially nonuniform clearances develop due to viscous seal material behaviour. The nearby fluid will fill these gaps, so entrainment and squeeze effects can develop fluid pressures, which are sufficiently high to overcome the radial preload. Viscous seal properties are essential in this type of EHD lubrication. Hence it is designated viscoelastohydrodynamic (VEHD) lubrication. At present, this lubrication concept is the only macrohydrodynamic theory that explains the existence of a consistent circumferentially nonuniform film geometry of appreciable dimensions. Moreover, calculated values of film thickness and friction are in agreement with experimental data

Die Elastohydrodynamik : Geschichte und Neuentwicklungen

Deze paper geeft een overzicht gegeven van de geschiedenis, de resultaten en de doelstellingen van het onderzoek op het gebied van de elastohydrodynamica. De fysica van elastohydrodynamisch (EHD) gesmeerd contact wordt besproken, wat resulteert in benaderende formules voor filmdikte en wrijving. Met deze gedetailleerde inleiding, waarin veel verwijzingen naar de internationale literatuur zijn opgenomen, zou de ontwerper in staat moeten zijn om zelf de EHD-condities van het glijdend contact te schatten.Geïnspireerd door de praktijk hebben veel onderzoekers geprobeerd de dikte van de smeerfilm en de wrijving voor zwaar belaste gesmeerde contacten (tandwielen) te berekenen. Rond 1950 werd een zeer scherpe drukpiek in de smeerfilm theoretisch voorspeld. Dit kon pas in het begin van de jaren zeventig experimenteel worden bewezen met behulp van microsensoren uit de dunne-filmtechnologie. Door experimenten in de jaren '60 werd ook vastgesteld dat de wrijving in het contactpunt niet-Newtons moet zijn. Ongeveer een decennium later werden niet-Newtonse vloeistofmodellen ontwikkeld. Met behulp van nieuwe numerieke technieken werd goede vooruitgang geboekt op het gebied van theoretische ontwikkelingen. Op het gebied van de meettechniek hebben zich in de afgelopen 20 jaar echter nauwelijks nieuwe principiële ontwikkelingen voorgedaan. Hier zijn nieuwe meettechnieken nodig die nu nog niet bestaan.Ondanks dit werk zijn veel problemen nog niet opgelost. Enkele van de huidige onderzoeksdoelstellingen worden hier behandeld. Het belangrijkste doel van deze bijdrage blijft echter de toepassing van de resultaten in de werktuigbouwkunde