Safety of intravenous ferric carboxymaltose versus oral iron in patients with nondialysis-dependent CKD: an analysis of the 1-year FIND-CKD trial.

Background: The evidence base regarding the safety of intravenous (IV) iron therapy in patients with chronic kidney disease (CKD) is incomplete and largely based on small studies of relatively short duration. Methods: FIND-CKD (ClinicalTrials.gov number NCT00994318) was a 1-year, open-label, multicenter, prospective study of patients with nondialysis-dependent CKD, anemia and iron deficiency randomized (1:1:2) to IV ferric carboxymaltose (FCM), targeting higher (400-600 µg/L) or lower (100-200 µg/L) ferritin, or oral iron. A post hoc analysis of adverse event rates per 100 patient-years was performed to assess the safety of FCM versus oral iron over an extended period. Results: The safety population included 616 patients. The incidence of one or more adverse events was 91.0, 100.0 and 105.0 per 100 patient-years in the high ferritin FCM, low ferritin FCM and oral iron groups, respectively. The incidence of adverse events with a suspected relation to study drug was 15.9, 17.8 and 36.7 per 100 patient-years in the three groups; for serious adverse events, the incidence was 28.2, 27.9 and 24.3 per 100 patient-years. The incidence of cardiac disorders and infections was similar between groups. At least one ferritin level ≥800 µg/L occurred in 26.6% of high ferritin FCM patients, with no associated increase in adverse events. No patient with ferritin ≥800 µg/L discontinued the study drug due to adverse events. Estimated glomerular filtration rate remained the stable in all groups. Conclusions: These results further support the conclusion that correction of iron deficiency anemia with IV FCM is safe in patients with nondialysis-dependent CKD

Carboxypeptidase-M is regulated by lipids and CSFs in macrophages and dendritic cells and expressed selectively in tissue granulomas and foam cells

Granulomatous inflammations, characterized by the presence of activated macrophages (MAs) forming epithelioid cell (EPC) clusters, are usually easy to recognize. However, in ambiguous cases the use of a MA marker that expresses selectively in EPCs may be needed. Here, we report that carboxypeptidase-M (CPM), a MA-differentiation marker, is preferentially induced in EPCs of all granuloma types studied, but not in resting MAs. As CPM is not expressed constitutively in MAs, this allows utilization of CPM-immunohistochemistry in diagnostics of minute granuloma detection when dense non-granulomatous MAs are also present. Despite this rule, hardly any detectable CPM was found in advanced/active tubercle caseous disease, albeit in early tuberculosis granuloma, MAs still expressed CPM. Indeed, in vitro both the CPM-protein and -mRNA became downregulated when MAs were infected with live mycobacteria. In vitro, MA-CPM transcript is neither induced remarkably by interferon-γ, known to cause classical MA activation, nor by IL-4, an alternative MA activator. Instead, CPM is selectively expressed in lipid-laden MAs, including the foam cells of atherosclerotic plaques, xanthomatous lesions and lipid pneumonias. By using serum, rich in lipids, and low-density lipoprotein (LDL) or VLDL, CPM upregulation could be reproduced in vitro in monocyte-derived MAs both at transcriptional and protein levels, and the increase is repressed under lipid-depleted conditions. The microarray analyses support the notion that CPM induction correlates with a robust progressive increase in CPM gene expression during monocyte to MA maturation and dendritic cell (DC) differentiation mediated by granulocyte–MA-colony-stimulating factor+IL-4. M-CSF alone also induced CPM. These results collectively indicate that CPM upregulation in MAs is preferentially associated with increased lipid uptake, and exposure to CSF, features of EPCs, also. Therefore, CPM-immunohistochemistry is useful for granuloma and foam MA detections in tissue sections. Furthermore, the present data offer CPM for the first time to be a novel marker and cellular player in lipid uptake and/or metabolism of MAs by promoting foam cell formation

A System-based Paradigm of Drought Analysis for Operational Management

GroWaDRIS

Υπολειμματικές ποσότητες φυτοφαρμάκων σε γεωργικά προιόντα της Βορείου Ελλάδος,καταγραφή ,νομοθεσία ,έλεγχος και επιπτώσεις

The present dissertation deals with the problem of pesticide residues in agricultural products. The main purpose of the present study is compare the agricultural products which produce under the biological cultivation or Integrated Crop Management system with those produced from conventional cultivation in order to be able to declare about their safety for the consumers. Moreover we ponder the National Monitoring Network and record the main problems. The dissertation consists from four main sections. In the first one we present the main parameters, which affect the pesticide residues and relate with quantitive and qualitative characteristics of Greek agriculture. The cultivation of peaches, both table and clingstone, is very important for the local economy. The regions of Pella and Imathia posses the first position in the produce of peaches in Greece. The average annual produce estimated up to 900.000 tn. A lagre percentage of these ends at the canning industries. Furthermore the cultivation of peaches is very demanding as far as concern the application. As a result, exists a high possibility to during the monitoring to be detected samples with levels of pesticide residues higher than the MRLs (Maximum Residues Limits). Likewise the cultivation of olive is one of the most important agricultural products of Greece. Greece is the third olive oil produced country in the world. The olive oil is very interesting subject because its production procedure affect the concentrations of the plant protection products which detected. The most important a.i are dimethoate and 14 fenthion which are organophosphate and very popular in the plant protection plans. Also we should pay attention to the fact that the dimethoate is hydrophilic and fenthion is lypophilic. The application of these plant protection products demand a great attention. A homicide suicide reports and poising during the application cases have been report during the last years. The Integrated Crop Management System is widespread in the cultivation of peaches. Also the biological cultivation is widespread in the cultivation of olives. Base on these facts we are able to monitoring peach and olive oil from different cultivations systems and based on the results of monitoring to declare about the safety for the consumers. In the second section we present basic toxicology terms dealing with the pesticide residues as for example the Acceptable Daily Intake and the Maximum residues Limits. The improper exposure of a human to the pesticides may result the appearance of certain symptoms. Usually these symptoms are appearing as a result of acute exposure (acute pesticide poisoning) or as a result of long-term exposure (carcinogenesis i.e). The main symptoms of acute exposure are: 1) Poisonings due to toxic characteristics of the a.i 2) None specialized reactions (dizziness, vomiting i.e) due to inhalation of solvents, dust with a.i, ie. 3) Irritation of the skin, of eyes and of the respiratory system. A great number of bibliographies are exists for the affection of long term of pesticides on humans. Generally the studies on the agricultural population are very difficult because is impossible to isolate the exposure of the farmers. Usually they annually exposed on 40 different a.i. Another problem is also the lack of primary bata (total exposure time, a.i in which the farmers were exposed i.e). The legislation and the structure of the National Monitoring Network are presented in the third section. The main purpose of the legislation is to prevent the consumers and the applicators from the undesirable toxicological effect of plant protection products. The legislation was divided in three parts: 1) Legislation for the control of the effect of plant protection products on humans and animals 2) legislation for the classification and marking of plant protection substances 3) legislation for pesticide residues. The main purpose of the National Monitoring Network is to ensure the safety of the agricultural products for the consumers. Generally in Greece the monitoring procedures deal with :1) Monitoring from national laboratories based on the European Union legislation 2) Monitoring from private laboratories 3) Projects of the Universities. The national laboratories are distributed in different regions. The most important are the laboratories of Ministry of Agriculture (Regional Centers for Plant Protection and Quality Control), the Mpenakion Plant pathology Institute and the laboratory of General Chemistry of Greece. The most commonly detected plant protection products are chlorpyrifos, phosalon, captan , endosulfan, methamidophos, dithiocarbamates and phosmet. The third section consists from the analytical part. One project deals with the monitoring for dimethoate and fenthion residues in olive oil samples originate from conventional and biological cultivation. The second project deal with the monitoring for methamidophos, dimethoate, chlorothalonil, chlorpyrifos-methyl, parathion-methyl, malathion, chlorpyrifos, fenthion, dicofol, captan, endosulfan, ethion, phosmet, phosalone and azinphos-methyl residues in peaches originate from conventional and Integrated Crop Management. The third project is a field study for the degradation of parathion-methyl under local climatic conditions. The MRLs (FAO/WHO Codex Alimentarius) for dimethoate and fenthion in olive oil are 0,5 and 1 ppm respectively. Based on the results only one sample of olive oils was detected with residues levels of dimethoate higher than the MRLs (year 1999). Moreover the levels of fenthion and dimethoate residues in olive oil from biological cultivation are pernament higher compared with leves of residues in olive oil from conventional cultivation. All the samples with no detected residues are originate from biological cultivations. The oil factories are responsible for the super infection of biological olive oil because of parallel process of oil originates from conventional and biological cultivation. As far as concern the results from monitoring in peaches the samples from conventional cultivations were free of pesticide residues or with residues levels below the MRLs. In 4 samples from conventional cultivation were detected concentrations of chlorpyrifos higher than the MRLs. The plant protection products that had been detected both in peach samples from conventional cultivation and ICP were chlorothalonil, parathion methyl, malathion, chlorpyrifos and phosmet. Chlorpyrifos methyl and endosulfan were detected only in peach samples from conventional cultivation. On the contrary, phosalone was detected only in peach samples from ICM while only the concentrations of phosmet were higher in ICP samples as compared to the samples collected from conventional cultivation. Moreover, we should note that all the samples were free of methamidophos. Finally the main conclusions from the field studies, which may help the scientists to achieve a safe harvest, are: 16 1. Cooperation with local weather stations should be established in order to create a database, which would be useful to predict the best harvest time. Provided this database is enhanced with the results of pesticide residue analysis, the scientist may be able to predict for specific dose, how many days after the last application the fruits are free of pesticide residues under local climatic conditions. 2. An uneven distribution of the pesticide solution might cause two potential problems. The first is that the initial levels of active ingredient on the fruits may be higher than expected and the levels of residues during harvesting will be found above or close to MRLs. The second problem is that the insects and the pathogens are not only at the fruits but also on the leaves, which should also be spayed in order to achieve satisfactory protection and avoid the qualitative debasement of fruits. 3. A new field studies should be organized in order to study the attribute of the plant protection products under local climatic conditions.Η παρούσα διατριβή αναφέρεται στο θέμα των υπολειμμάτων των φυτοπροστατευτικών προϊόντων στα αγροτικά προϊόντα. Κύριος στόχος της είναι η διαπίστωση του κατά πόσο τα αγροτικά προϊόντα που προέρχονται από τη βιολογική και την ολοκληρωμένη διαχείριση συγκρινόμενα με τα αντίστοιχα της συμβατικής καλλιέργειας είναι ασφαλή για τον καταναλωτή. Παράλληλα μελετάται το υφιστάμενο κρατικό δίκτυο ελέγχου και καταγράφονται τα βασικά προβλήματα που παρουσιάζονται κατά τη λειτουργία του δικτύου. Η διατριβή αποτελείται από τέσσερις βασικές ενότητες. Στην πρώτη ενότητα παρουσιάζονται οι παράμετροι που αφορούν το θέμα των υπολειμμάτων των φυτοπροστατευτικών προϊόντων και σχετίζονται με ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά της ελληνικής γεωργίας. Η καλλιέργεια του ροδάκινου τόσο του επιτραπέζιου όσο και του βιομηχανικού έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς αποτελεί ένα από τα βασικά αγροτικά προϊόντα που εξάγονται, στηρίζοντας με αυτό τον τρόπο σημαντικά την τοπική οικονομία. Οι Νομοί Πέλλας και Ημαθίας βρίσκονται στην πρώτη θέση από άποψη παραγωγής ροδάκινων. Η μέση ετήσια παραγωγή υπολογίζεται σε 900.000 τόνους. Ένα μεγάλο ποσοστό από τα ροδάκινα που παράγονται καταλήγουν στη βιομηχανία κονσερβοποίησης. Επιπλέον η καλλιέργεια του ροδάκινου έχει σημαντικές απαιτήσεις σε ψεκασμούς ακόμη και κοντά στην περίοδο συγκομιδής γεγονός που συνεπάγεται αυξημένη πιθανότητα, σε περίπτωση λανθασμένης χρήσης των φυτοπροστατευτικών προϊόντων, εύρεσης δειγμάτων με επίπεδα υπολειμμάτων ανώτερα των επιτρεπτών (MRLs, Maximum Residues Limits). Ομοίως η καλλιέργεια της ελιάς επιλέχθηκε γιατί το ελαιόλαδο αποτελεί ένα από τα βασικά αγροτικά προϊόντα της χώρας μας καθώς η Ελλάδα είναι η τρίτη κατά σειρά ελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο. Επιπλέον το ελαιόλαδο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον διότι η επεξεργασία της ελιάς για την παραγωγή του επιδρά στις συγκεντρώσεις των ενώσεων που ανιχνεύονται στο ελαιόλαδο. Οι ενώσεις που δείχνουν να έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην περίπτωση του ελαιόλαδου είναι το fenthion και το dimethoate. Πρόκειται για ενώσεις που βρίσκουν ευρύτατα εφαρμογή στη συμβατική φυτοπροστασία της ελιάς και ανήκουν στην ομάδα των ορφανοφωσφορικών που είναι αυτή στην οποία υπάγονται και τα περισσότερα εντομοκτόνα που έχουν εγκεκριμένη χρήση για τη συγκεκριμένη καλλιέργεια. Στην προκειμένη περίπτωση ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ότι η μία ένωση είναι λιπόφιλη και η άλλη υδρόφιλη. Το dimethoate και το fenthion αποτελούν δυο από τις πιο ευρέως διαδεδομένες ενώσεις στη φυτοπροστασία της ελιάς. Η χρήση των ενώσεων απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή καθώς έχουν αναφερθεί τόσο περιστατικά δηλητηριάσεων από εργασιακή χρήση όσο και περιστατικά αυτοκτονιών. Και στις δυο καλλιέργειες εφαρμόζονται σε σημαντική έκταση νέες καλλιεργητικές μέθοδοι όπως αυτή της ολοκληρωμένης διαχείρισης στην περίπτωση των ροδάκινων και η βιολογική καλλιέργεια στην περίπτωση της ελιάς και κατά συνέπεια μπορούμε να συγκρίνουμε τα προϊόντα που παράγονται με τα νέα καλλιεργητικά συστήματα με τα αντίστοιχα της συμβατικής γεωργίας και να αποφανθούμε σε ποιο βαθμό προστατεύουν την υγεία του καταναλωτή Στη δεύτερη ενότητα αρχικά παρουσιάζονται στοιχεία που αφορούν την τοξικολογία των φυτοπροσταυτευτικών ενώσεων και μας βοηθούν στην κατανόηση χρήσιμων εννοιών όπως αυτή της ADI (Acceptable Daily Intake) και των MRLs. Η έκθεση των ανθρώπων στις φυτοπροστατευτικές ενώσεις συνεπάγεται και την εκδήλωση κάποιων επιδράσεων οι οποίες οφείλονται κυρίως σε αποτυχία να περιορίσουμε την έκθεση σε αποδεκτά επίπεδα. Οι συγκεκριμένες επιδράσεις αφορούν κατά κύριο λόγο την οξεία έκθεση σε φυτοπροστατευτικές ενώσεις και εκδηλώνονται με τη μορφή της οξείας δηλητηρίασης ή αφορούν τη χρόνια έκθεση και εκδηλώνονται με τη μορφή χρόνιων βλαβών, όπως καρκινογένεση, μεταλλαξιγένεση, τερατογένεση κτλ. Οι εκδηλώσεις των διαφόρων προβλημάτων που αποτελούν συνέπεια της οξείας έκθεσης μπορούν να διακριθούν σε τρεις βασικές κατηγορίες:1) Στις δηλητηριάσεις που οφείλονται κυρίως στις τοξικές ιδιότητες της φυτοπροστατευτικής ένωσης 2) Στις μη ειδικές αντιδράσεις όπως εφίδρωση, ζαλάδα, τάση προς εμετό οι οποίες οφείλονται στις δυσάρεστες οσμές, στην εισπνοή διαλυτών, σταγονιδίων του ψεκαστικού υγρού, σκόνης εμποτισμένης με την φυτοπροστατευτική ένωση κτλ 3) Στον ερεθισμό του δέρματος, των ματιών και της αναπνευστικής οδού όταν ορισμένες ενώσεις έρθουν σε επαφή με το δέρμα, τα μάτια ή εισπνευσθούν. Σε ότι αφορά τις χρόνιες επιδράσεις υπάρχει ένας αριθμός μελετών τόσο στη διεθνή όσο και στην Ελληνική βιβλιογραφία που όμως δεν είναι αρκετός για να μας βοηθήσει να καταλήξουμε σε συγκεκριμένα συμπεράσματα. Παρόλα αυτά υπάρχουν ενδείξεις οι οποίες βοηθούν στη σωστή οργάνωση των περαιτέρω ερευνών. Γενικά οι μελέτες στον αγροτικό πληθυσμό παρουσιάζουν το πρόβλημα της απομόνωσης συγκεκριμένων παραγόντων καθοριστικών για την έκβαση της έρευνας. Για παράδειγμα όταν οι ψεκαστές εκτίθενται σε 40 διαφορετικές δραστικές ενώσεις κατά τη διάρκεια του έτους είναι δύσκολο να συσχετιστεί στατιστικά η εκδήλωση συγκεκριμένων συμπτωμάτων με κάποιες από αυτές. Επίσης υπάρχει έλλειψη σε δεδομένα που αφορούν πρωτογενή στοιχεία όπως συνολική διάρκεια ψεκασμών κατά άτομο, δραστικές στις οποίες έχει εκτεθεί, ατομικά μέτρα προστασίας και βαθμός αποτελεσματικότητας αυτών κ.α. Στην τρίτη ενότητα παρουσιάζεται η νομοθεσία και η δομή του υφιστάμενου δικτύου ελέγχου. Ο ουσιαστικός ρόλος της νομοθεσίας σε ότι αφορά τα θέματα της δημόσιας υγείας είναι να προστατέψει το χρήστη των φυτοπροστατευτικών ενώσεων και τον καταναλωτή από τυχόν ανεπιθύμητες τοξικολογικές επιδράσεις. Στην παρούσα εργασία έγινε διαχωρισμός σε τρία διαφορετικά επίπεδα: 1) Φυτοπροστατευτικά προϊόντα και νομοθετικά μέτρα ελέγχου των επιπτώσεων στον άνθρωπο και στα παραγωγικά ζώα 2) Νομοθετικές ρυθμίσεις που αφορούν την κατάταξη και τη σήμανση των δραστικών ουσιών των φυτοπροστατευτικών ενώσεων 3) Νομοθετικές ρυθμίσεις που αφορούν τις επιπτώσεις από υπολείμματα φυτοπροστατευτικών προϊόντων σε αγροτικά προϊόντα και μέτρα ελέγχου. Προκειμένου να διασφαλιστεί όσο το δυνατό περισσότερο η καταλληλότητα των διακινούμενων αγροτικών προϊόντων έχει οργανωθεί στη χώρα μας ένα δίκτυο ελέγχου αποτελούμενο κυρίως από κρατικούς φορείς. Οι έλεγχοι που γίνονται για την ανίχνευση και τον προσδιορισμό υπολειμμάτων φυτοπροστατευτικών ενώσεων αφορούν κυρίως σε: 1) Ελέγχους που πραγματοποιούν κρατικά εργαστήρια με βάση τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2)Αναλύσεις ιδιωτικών εργαστηρίων για τη χορήγηση πιστοποιητικών (εξαγωγές, πιστοποίηση ποιότητας προϊόντων και αυτοέλεγχοι βιομηχανιών) 3) Ερευνητικές εργασίες που πραγματοποιούν κυρίως τα ΑΕΙ και τα Ερευνητικά Ινστιτούτα. Τα κρατικά εργαστήρια που είναι υπεύθυνα για τη διενέργεια των ελέγχων είναι κατανεμημένα σε όλη την Ελλάδα. Συγκεκριμένα πρόκειται για τα: i) Τα εργαστήρια του Υπουργείου Γεωργίας (Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών και Ποιοτικού Ελέγχου Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Ηρακλείου και Βόλου),ii) το εργαστήριο του Μπενάκειου Φυτοπαθολογικού Ινστιτούτου και ii) το εργαστήριο του Γενικού Χημείου του Κράτους. Από τα δεδομένα των εργαστηριακών ελέγχων παρατηρούμε ότι οι ενώσεις που εμφανίζονται συχνά είναι οι: chlorpyriphos, phosalone και captan, endosulfan, methamidophos, διθειοκαρβαμιδικές ενώσεις και το phosmet. Η τέταρτη ενότητα της διδακτορικής διατριβής αποτελείται από το εργαστηριακό τμήμα. Συγκεκριμένα η ενότητα αυτή αποτελείται από τρεις εργασίες. Οι δυο εργασίες αφορούν: i)monitoring για υπολείμματα φυτοπροστατευτικών ενώσεων σε αγροτικά προϊόντα και συγκεκριμένα του dimethoate και fenthion σε δείγματα ελαιολάδου προερχόμενα από συμβατική και βιολογική καλλιέργεια, και ii) monitoring σε βιομηχανικά ροδάκινα προερχόμενα από συμβατική και ολοκληρωμένη διαχείριση για υπολείμματα των ακόλουθων ενώσεων: Methamidophos, Dimethoate, Chlorothalonil, Chlorpyrifos-Methyl, Parathion-Methyl, Malathion, Chlorpyrifos, Fenthion, Dicofol, Captan, Endosulfan, Ethion, Phosmet, Phosalone, Azinphos-methyl. Η τρίτη εργασία αφορά τη μελέτη αποικοδόμησης του methyl parathion σε τοπικές κλιματικές συνθήκες με βάση τις διαδικασίες της ορθής εργαστηριακής πρακτικής στις μελέτες αγρού, όπως απαιτεί η κοινοτική οδηγία 91/414/EC. Τα Ανώτατα Επιτρεπόμενα Όρια (MRLs, FAO/WHO Codex Alimentarius) στο ελαιόλαδο είναι 1 ppm για το fenthion και 0,05 ppm για το dimethoate. Με βάση τα αποτελέσματα της τριετούς παρακολούθησης μόνο σε ένα δείγμα ελαιολάδου από συμβατική καλλιέργεια ανιχνεύθηκαν επίπεδα υπολειμμάτων του dimethoate ανώτερα από τα επιτρεπτά (έτος 1999). Είναι φανερό επίσης ότι τα επίπεδα των υπολειμμάτων του dimethoate και του fenthion στα δείγματα ελαιόλαδου από συμβατική καλλιέργεια είναι σταθερά υψηλότερα από τα αντίστοιχα της βιολογικής καλλιέργειας. Τα δείγματα με μη ανιχνεύσιμα επίπεδα υπολειμμάτων προέρχονταν αποκλειστικά και μόνο από βιολογική καλλιέργεια ελιάς. Κύρια πηγή επιμόλυνσης του βιολογικού ελαιόλαδου θεωρήθηκε η επεξεργασία του σε ελαιουργεία τα οποία επεξεργάζονταν ταυτόχρονα και ελιές προερχόμενες από συμβατική καλλιέργεια. Σε ότι αφορά τα αποτελέσματα του ελέγχου στα ροδάκινα παρατηρούμε ότι οι συγκεντρώσεις των φυτοπροστατευτικών ενώσεων σε κανένα από τα δείγματα ροδάκινων που προέρχονταν από την ολοκληρωμένη διαχείριση δεν ξεπέρασαν τα MRLs ενώ σε ότι αφορά τα δείγματα που προέρχονταν από συμβατική διαχείριση βρέθηκαν 5 με συγκεντρώσεις του cholrpyrifos υψηλότερες από τα MRLs (0,2 mg/Kg). Οι ενώσεις που ανιχνεύθηκαν και στις δύο κατηγορίες δειγμάτων ήταν: chlorothalonil, parathion-methyl, malathion, chorpyrifos, phosmet. To chlorpyrifos-Methyl και το endosulfan ανιχνεύθηκαν μόνο σε δείγματα ροδάκινων που προέρχονταν από συμβατική καλλιέργεια. Το phosalone ήταν η μόνη ένωση που ανιχνεύθηκε αποκλειστικά σε δείγματα προερχόμενα από την ολοκληρωμένη διαχείριση ενώ το phosmet ήταν η μόνη ένωση που ανιχνεύθηκε στα παραπάνω δείγματα σε συγκεντρώσεις υψηλότερες από τις αντίστοιχες της συμβατικής. Επίσης πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η ένωση methamidophos δεν ανιχνεύθηκε σε κανένα δείγμα. Από τις δύο μελέτες αγρού καταλήξαμε σε ορισμένα συμπεράσματα που αφορούν την αποδοτικότερη οργάνωση της παραγωγικής διαδικασίας και ιδιαίτερα του τομέα της φυτοπροστασίας, προκειμένου να βελτιωθούν οι δυνατότητες εκτίμησης του ασφαλούς χρόνου συγκομιδής των αγροτικών προϊόντων: 1. Η συνεργασία του επιβλέποντος γεωπόνου με τους τοπικούς μετεωρολογικούς σταθμούς κρίνεται αναγκαία προκειμένου να αξιοποιηθούν όσο το δυνατό καλύτερα τα μετεωρολογικά στοιχεία. Η δημιουργία μιας βάσης δεδομένων με μετεωρολογικά στοιχεία και με παρατηρήσεις αγρού, όπως για παράδειγμα διάμετρος καρπού, μέτρηση στερεών διαλυτών, αντοχή σάρκας στην πίεση κτλ, μπορούν να μας βοηθήσουν να προβλέψουμε τον κατάλληλο χρόνο συγκομιδής. Με βάση το δεδομένο αυτό μπορούν να προγραμματιστούν επεμβάσεις με φυτοπροστατευτικά προϊόντα που όμως δεν θα χαρακτηρίζονται από τον κίνδυνο να αφήσουν ανεπιθύμητα επίπεδα υπολειμμάτων κατά την περίοδο της συγκομιδής. 2. Στις οδηγίες φυτοπροστασίας που δίνονται στους παραγωγούς πρέπει να αναφέρεται ότι απαιτείται η εφαρμογή του ψεκαστικού διαλύματος να γίνεται ομοιόμορφα. Είναι συνήθης η πρακτική των χειριστών των μέσων φυτοπροστασίας να κατευθύνουν τον ψεκαστικό υγρό σε σημεία που παρατηρείται μεγάλη συγκέντρωση καρπών. Το γεγονός αυτό όμως ενέχει τον κίνδυνο να παραμείνουν στον καρπό υπολείμματα φυτοπροστατευτικών ενώσεων μεγαλύτερα από ότι αρχικά υπολογιζόταν με αποτέλεσμα, ειδικά εάν βρισκόμαστε σε περίοδο συγκομιδής, να ανιχνευθούν στους καρπούς επίπεδα υπολειμμάτων μεγαλύτερα από τα MRLs. Το δεύτερο πρόβλημα έγκειται στο ότι τα παθογόνα δεν βρίσκονται αποκλειστικά στους καρπούς αλλά και στα υπόλοιπα μέρη του φυτού και συνεπώς η μη επιτυχής κάλυψή τους με το ψεκαστικό υγρό ενέχει τον κίνδυνο να μην έχουμε ικανοποιητικά αποτελέσματα από φυτοπροστατευτικής άποψης. 3. Επίσης σε συνεργασία με ερευνητικούς φορείς μπορούν να οργανωθούν παρόμοια πειράματα ώστε να μελετηθεί καλύτερα η συμπεριφορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων που χρησιμοποιούνται κατά κόρο στις οδηγίες φυτοπροστασίας στις τοπικές κλιματικές συνθήκες

Towards a comprehensive framework for the assessment of groundwater drought in temperate regions

GroWaDRIS

OENOLOGICAL CHARACTERISTICS AND VINIFICATION RESULTS OF THE YEAST OF MALAGOUSIA GRAPE ISOLATED IN GREECE

Malagousia grapes, selected from 5 different PGI Greek zones, in 3 different growing seasons (2018-2019, 2019-2020, 2020-2021) were collected in the stage of technological maturity. Quantity of 25 Kg grapes fermented spontaneously in 30 l thermo regulated stain steel tanks, produced white wine. The indigenous yeast flora, isolated at three phases of the alcoholic fermentations, was studied. Different yeast species were isolated, purified and characterized. The restriction fragment length polymorphism of PCR-amplified fragments from the rDNA gene cluster (PCR RFLP of rDNA) has been used for the differentiation of yeast species. The standard identification procedure has been performed on representative strains that shared identical RFLP profiles showed great diversity of the yeast population. Including grape berries, must and fermented must, the following yeast species were identified: a number of Pichia and Candida species, Kloeckera apiculata, Cryptococcus curvatus, Metschnikowia pulcherrima, Kluyveromyces, as well as Saccharomyces cerevisiae and Saccharomyces stranieri. We performed microscopic, macroscopic and carbon assimilation tests by API 32C standardized system, biotechnological testing and hydrolase profiling obtained by the API-ZYM system. The most significant findings in population dynamics of yeasts in the spontaneous fermentations were bigger diversity of different species of Non- Saccharomyces in organic grapes and almost complete absence of non-Saccharomyces species, at least at grapes and at the beginning of the alcoholic fermentations at conventionally cultivated grapes, from all the examined PGI zones in all the three years of the study. The use and enhancement of indigenous yeasts is an increasing trend. Rapid identification of the yeast population is necessary for successful monitoring of the fermentation process and for obtaining a good wine quality as well as contributing to the optimization of Greek wine production.</jats:p