Influence of advanced oxidation process on toxicity of phenolic compounds

W pracy zaprezentowano wyniki badań rozkładu izomerów fenylolofenolu w środowisku wodnym w polu promieniowania UVC i w układzie H2O2/UVC. Szczególną uwagę poświęcono analizie toksyczności roztworów przed i po procesie degradacji. Zanik izomerów fenylofenolu zachodził zarówno przy zastosowaniu promieniowania UVC jak i w układzie H2O2/UVC. Wszystkie roztwory wodne izomerów fenylofenolu wykazywały działanie toksyczne w stosunku do bakterii E. coli. Naświetlanie mieszanin reakcyjnych promieniowaniem UVC nie spowodowało wyeliminowania ich toksyczności. Natomiast pogłębione utlenianie w układzie H2O2/UV przyczyniło się do uzyskania nietoksycznych roztworów poreakcyjnych.This work presents the experimental results of phenylphenol isomers degradation using UVC radiation and advanced oxidation processes in H2O2/UV system. An important step of this research was the toxicity determination of reaction mixtures before and after degradation processes. The highest PP isomers decay rate was obtained during advanced oxidation in H2O2/UV system. The aqueous solutions of all tested compounds exhibit toxicity against bacteria E. coli. UVC photolysis did not eliminate the toxicity of reaction solutions. While, in case of advanced oxidation in H2O2/UV system the non-toxic solutions were obtained

How to avoid mass transfer limitations in ozonation kinetics of phenylphenol isomers?

Ozonation is a heterogeneous process of chemical absorption often controlled by a gas-liquid mass transfer rate. This paper presents the results of kinetics in a reaction between phenylphenol isomers and ozone. The degradation of phenylphenol isomers during ozonation proceeds quite fast. In order to avoid the influence of mass transfer limitati on the kinetics experiments were conducted in a homogenous liquid-liquid system. The second-order rate constantswere determined using classical and competition methods, which are especially recommended for fast reactions. The determined rate constants at pH 2 using the two different methods are almost the same. The increase of pH causes an increase of rate constants for the reaction of phenylphenol isomers with ozone

Decomposition of xenobiotics during visible light irradiation in the presence of immobilised photosensitisers: kinetics study

The objective of this work was to study the photosensitised oxidation of the xenobiotics benzylparaben (BeP) and 2,4dichlorophenol (2,4DCP) in aqueous solutions using photosensitisers immobilised into chitosan carrier particles and visible light radiation. Zn(II) phthalocyanine tetrasulfonate tetrasodium salt and Al(III) phthalocyanine chloride tetrasulfonic acid were used as photosensitisers. The major role of the singlet oxygen during photodegradation was proven by using scavengers of reactive oxygen species. The influence of initial xenobiotic concentration and temperature on degradation rate was examined. The investigations were focused on kinetics (Langmuir–Hinshelwood model) as well as activation energy determination. Moreover, the adsorption isotherms of BeP and 2,4DCP into chitosan carrier were determined using the Brunauer–Emmett–Teller model.</jats:p

Efektywność usuwania surfaktantów anionowych z wody przy zastosowaniu promieniowania UVC i zaawansowanego utleniania w układzie H₂O₂/UVC

Surfactants after their use are discharged into aquatic ecosystems. These compounds may be harmful to fauna and flora in surface waters or can be toxic for microorganisms of the activated sludge or biofilm in WWTP. In order to determine effectiveness of different advanced oxidation processes on the degradation of surfactants, in this study the degradation of anionic surfactants in aqueous solution using photolysis by 254 nm irradiation and by advanced oxidation process in a H2O2/UVC system was investigated. Two representatives of anionic surfactants, linear alkyl benzene sulphonate (LAS-R11-14) and ether carboxylic derivate (EC-R12-14E10) were tested. The influence of pH, initial surfactant concentration and dose of hydrogen peroxide on the degradation was also studied. Results show outstanding effectiveness of the H2O2/UVC system in the removal of surfactant from aqueous solutions.Surfaktanty, podobnie jak większość tego typu substancji chemicznych, po wykorzystaniu trafi ają do środowiska wodnego. Związki te mogą stwarzać zagrożenie dla fl ory i fauny zasiedlającej wody powierzchniowe, jak również mogą działać toksycznie na mikroorganizmy znajdujące się w osadzie czynnym w oczyszczalniach ścieków. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badań degradacji wybranych surfaktantów anionowych w środowisku wodnym przy zastosowaniu promieniowania UVC i zaawansowanego utleniania w układzie H2O2/UVC. Zbadano wpływ następujących parametrów reakcyjnych: odczyn środowiska reakcyjnego, początkowego stężenia obiektów badań i nadtlenku wodoru na szybkość degradacji surfaktantów. Uzyskane w toku prac badawczych wyniki potwierdzają wysoką skuteczność zaawansowanego utleniania w układzie H2O2/UVC w usuwaniu badanych surfaktantów ze środowiska wodnego, które jest procesem znacznie efektywniejszym w porównaniu do procesu fotolizy. Unauthenticate

Analysis of biocide ortho-phenylphenol degradation effectiveness in aqueous solution

Niniejsza praca prezentuje wyniki badań degradacji biocydu o-fenylofenolu środowisku wodnym przy zastosowaniu promieniowania UVC i widzial-go, pogłębionego utleniania w układzie H202/UV i fotosensybilizowanego utleniania. Najlepsze efekty rozkładu obiektu badań uzyskano podczas głębionego utleniania w układzie H202/UV. Wzrost pH roztworu spowodował wzrost szybkości fotolizy i fotosensybilizowanego utleniania i niewielkie spowolnienie degradacji o-fenylofenolu w układzie H202/UV.The degradation of biocide ortho-phenylphenol in water solution using photolysis, advanced oxidation in the H202/UV system and photosensitized oxidation was studied. The advanced oxidation process in the H2022/UV system was the most effective and quick method of o-phenylphenol removal from aquatic environment. An increase in pH caused the increase of photolysis and photosensitized oxidation rate, while the rate of advanced oxidation of o-phenylphenol decreased slightly