Larval parasitism by native insects on the introduced stem-galling moth Epiblema strenuana Walker (Lepidoptera: Tortricidae) and its implications for biological control of Parthenium hysterophorus (Asteraceae)

The significance of natural enemies in the failure or reduced effectiveness of weed biological control agents remains largely unknown. Larval and pupal parasitism by native insects in the stem-galling moth Epiblema strenuana was studied in north Queensland, 4 (1986–87) and 16 (1998–99) years after its introduction as a biological-control agent for Parthenium hysterophorus. Specific questions answered in this study are: (i) Has parasitism increased over the years?; (ii) Are the levels of parasitism influenced by the host plant phenology?; and (iii) What are the potential implications of current parasitism levels for the effectiveness of E. strenuana? There was no increase in the parasitoid species assemblage over the years. In 1986–87, Antrocephalus sp. and Bracon sp. were the most predominant species. The combined larval and pupal parasitism was low (2.6%) and there was no seasonal difference in the parasitism levels. In 1998–99 Bracon sp. was the most prevalent species. Parasitism by Bracon sp. in 1998–99 was several times higher (22.9%) than the combined larval and pupal parasitism in 1986–87. However, parasitism by Bracon sp. remained low (6.5–8.2%) at the beginning of the parthenium-growing season, and reached peak levels (49–53%) only at the end of the season. Parasitism by Bracon sp. was also significantly lower in rosettes (7.2%) than in flowering plants (22.8%). Galling can have a negative impact on the weed only when initiated at the rosette stage. In 1998–99 lower levels of parasitism early in the season when most plants are in the rosette stage suggest that the impact of parasitism on the effectiveness of the gall insect may not be significant

Inelastic buckling of tubular section beams

104 σ.Στη μηχανική με τον όρο “λυγισμό”, νοείται αστοχία λόγω απώλειας της ευστάθειας ενός φορέα που υπόκειται μόνο σε αυστηρά κεντρικό αξονικό φορτίο. Η ύπαρξη, ωστόσο, αρχικών ατελειών ή εκκεντρότητας του φορτίου, οδηγεί στην καμπτοθλιπτική καταπόνηση του μέλους. Έτσι, η κατανομή των τάσεων καθ’ ύψος της διατομής δεν είναι ομοιόμορφη, και η τάση στη δυσμενέστερη ίνα του μέλους, που είναι η ακραία θλιβόμενη της μεσαίας διατομής, μπορεί να φτάσει την τιμή της τάσης διαρροής πριν φτάσει η φόρτιση το κρίσιμο φορτίο λυγισμού, οπότε και έχουμε πλαστικό λυγισμό. Το φαινόμενο του πλαστικού λυγισμού εμφανίζεται περισσότερο σε ένα εύρος τιμών της λυγηρότητας των υποστυλωμάτων. Στη συγκεκριμένη εργασία επιλέξαμε διάφορες διατομές κλιμακωτά αυξανόμενης διαμέτρου ,τις οποίες ελέγξαμε στο φαινόμενο του πλαστικού λυγισμού, αφού θεωρήσαμε σε αυτές διάφορες τιμές αρχικών βελών, επί του ισχυρού άξονα. Για να το κάνουμε αυτό, θέσαμε κάποιες παραδοχές και εν συνεχεία προσεγγίσαμε θεωρητικά την εκδήλωση του φαινομένου. Το επόμενο βήμα είναι η σύγκριση των αποτελεσμάτων που προέκυψαν από την προσέγγισή μας, με τις αντίστοιχες κρίσιμες τιμές που προκύπτουν από τον Ευρωπαικό Κανονισμό (EC3) και η επαλήθευση των αποτελεσμάτων από πρόγραμμα Η/Υ με τη μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων (Abaqus). Τέλος, παρουσιάζονται διάφορες καμπύλες για τις υπό μελέτη διατομές, όπου φαίνεται η επίδραση της αλλαγής των γεωμετρικών τους στοιχείων,η ποιότητα χάλυβα,οι αρχικές ατέλειες κτλ,στην εκδήλωση του πλαστικού λυγισμού. Το φαινόμενο του πλαστικού λυγισμού, χαρακτηρίζεται από μικρές τιμές του ποσοστού της διαφοράς ανάμεσα στο κρίσιμο φορτίο (πλαστικό) και του ελαστικού φορτίου (φορτίο πρώτης διαρροής) ως προς το δεύτερο. Οι τιμές αυτές της πλαστικής “υπεραντοχής” εξαρτώνται από τη διατομή και την ποιότητα του χάλυβα, αλλά ακόμη περισσότερο από τη λυγηρότητα του κάθε υποστυλώματος. Επίσης, είδαμε ότι όσο πιο μεγάλη είναι η αρχική ατέλεια (αρχικό βέλος κάμψης), τόσο μικρότερο είναι το κρίσιμο φορτίο και τόσο πιο μεγάλη η τελική παραμόρφωση του υποστυλώματος.In mechanics, the term "buckling" means failure due to loss of stability of a member, that is subject of strictly central axial load. The presence, however, of initial imperfections or load eccecintricity leads to compressive and flexural loading of the member. Thus, the stress distribution on height of the section is not uniform., and the stress of the least favourable fiber of the member, which is the farther fiber under compression at the middle section of the member, can reach the value of the characteristic yield stress of the steel, before the load reaches the critical buckling load, so it appears the effect of inelastic buckling. This effect appears more in a value range of the slenderness of the columns.In this particular thesis we chose various sections of increasing diameter ,which we had them tested on the effect of inelastic buckling, since we considered different values of initial bending displacement, on the strong axis. To do that, we have some assumptions and then we approached theoritically the progress of the effect. The next step is the comparison of the theoritical results of our approach, with the corresponding critical values result-ing by the Eurocodes. (EC3) and the verification of the results with the use of a PC programm with finite elements analysis (Abaqus). Finally, are being presented some curves for the studied sections, where we can see the effects of the geometrical changes,steel quality,initial imperfections etc. at inelastic buckling. The effect of inelastic buckling, characterized by small values of the percentage of the difference between the critical load (inelastic) and the elastic load (first failure) divided by the second. The values of this inelastic “overstrength”, depend on the section and the quality of the steel, but even more on the slenderness of each column. We also noticed, that the bigger the initial imperfection (initial bending displacement), the less the critical load, and the bigger the final displacement of the column.Αντώνιος Χ. Ανουσάκη