Educación en medios en Turquía: hacia una red de actores múltiples Media Education in Turkey: Toward a Multi-Stakeholder Framework

A partir de los noventa, los canales privados de radio y televisión pusieron las bases de la nueva estructura mediática turca. No hubo en este momento interés alguno por la alfabetización mediática ni por la educación popular sobre los medios de comunicación social, ni siquiera en la juventud. Hasta 2006 no comienzan en Turquía los primeros pasos para una alfabetización y educación mediáticas con un acuerdo entre el Ministerio de Educación y el Consejo Supremo de Radio y Televisión (RTÜK). La agenda de la alfabetización mediática ha de incluir importantes temas, co mo democracia, ciudadanía, derechos humanos, libertad de expresión, identidad, necesidades especiales, cuestiones de discriminación de género… Mediante un enfoque crítico, se reflexiona sobre lo que hasta ahora se ha hecho en Turquía en términos de alfabetización y educación en medios, y lo que se quiere lograr en el futuro. Starting with the 1990s, private radios and televisions were the primary steps in Turkish media’s new structure. At that time, there was no interest in media literacy or media education for people, especially for children. In the past, the emphasis of media literacy education was to protect children and young people from possible harmful effects of media, followed by the critical thinking and development of media messages production skills. This contribution emphasizes the political, social, and economic implications of media messages and stresses the importance of using media effectively. Media literacy and education in Turkey has started with an agreement between the Ministry of National Education and The Radio and Television Supreme Council (RTÜK) in 2006/07 school period.This study uses a critical approach to reflect on what has been done so far in Turkey in terms of media literacy and media education, and what needs to be accomplished in the future

Understanding the Film: The Battleship Potemkin and Conflict Theory a Rhetorical Analysis

Directors try to demonstrate their stories from a specific perspective. They use different methods for communicating with audiences. Some of the directors pay special attention to camera, some of them pay special attention to color and light, and some of them pay special attention to editing to be understandable. This research intends to examine the relationship between the film and its audience. Eisenstein’s methods in film structuring, and his editing style are analyzed. At the same time, his film ‘The Battleship Potemkin’ is analyzed in terms of conflict theory

Olayın televizyon haberine dönüşümü : değişim değeri açısından televizyon haberleri

Tez (doktora) - Anadolu ÜniversitesiAnadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sinema ve Televizyon Anabilim DalıKayıt no: 163981Televizyon haberi sahip olduğu görsel ve işitsel yapıların özellikleri ile günlük hayatımızdaki görsel ve işitsel farklı anları ve olayları izleyenlere aktararak en tercih edilen haber kaynağı olarak yer almaktadır. Farklı zaman ve mekanlar her an bir haber bülteni içersindeki çerçevede aynı anda yer alabilmektedir. Bir noktada olan olay canlı yayınlarla, teknolojinin sağladığı hızlı ve detaylı aktarım teknikleriyle her an ekranda yer alabilir olmaktadır. Televizyon haberleri varolan birçok haber verme yöntemi içersinde önemli bir yer tutmaktadır. Kısa bir süre için izlenilen haberler uzun bir çekim, çekim sonrası süreçler ve yayın aşamalarından geçtikten sonra ekranlara ulaşmaktadır. Saniyeyle ifade edilebilecek görüntü ve sesler zamana karşı yarışan yapım aşamalarından geçerek ulaşmaktadır. Haberin ekranda izlenildiği ana kadar olan süreçte iki temel etken son ürünün ortaya çıkışında belirleyici olmaktadır. Ürünü ortaya çıkartmada yer alan teknoloji ve teknoloji üzerindeki etkisiyle beraber ürünün oluşumundaki yaklaşımı, biçimi, içeriği belirleyici özelliğiyle ideolojidir. Teknolojinin sağladığı olanaklar ve ürunü biçimlendirme seçenekleri; ideolojinin ister kazanç amaçlı olsun, ister mesaj biçimlendirmedeki etkisi olsun, karşılıklı etkileşim içersinde ürünün doğasında yer alırlar. Hazırlanan haber aldığı biçim ve içerik açısından farklı yaklaşımlarla ele alınmaktadır. Oluşturulan içerik ve biçim göz önüne alındığında inşa, yansıtma, yönlendirme veya simülasyon olarak değerlendirilirken, bir yandan da kazanç ve benzeri yaklaşımları yansıtan bir anlayışın eğlencelik-gösteri ürünü olarak değerlendirilmektedir. Çalışmada yer alan ömeklem incelendiğinde de, haberin olayın kendisinden farklı bir biçim içersine yerleştirilmesinde birçok uygulamanın yer aldığı görülmektedir. Kurgu ile sağlanan bu yeni biçimlendirme habere ilişkin yer alan temel beş yaklaşımın da yansımalarını taşımaktadır. Başlı başına inşa edilmiş bir ürün ortaya çıkmakta, farklı sunum biçimleriyle yansıtma, yönlendirme ve simülasyona ilişkin paralellikler görülmekte ve yeni eğlencelik sayılabilecek bir yapı ortaya konulmaktadır. Bu yeni yapının da değişim değerini, yani kazanç sağlatacak ratinglerle paralellik gösterip göstermediği tespit edilmeye çalışılmıştır

Sinemada gerilimin yaratılması ve Alfred Hitchcock filmleri

Tez (yüksek lisans) - Anadolu ÜniversitesiAnadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İletişim Tasarımı ve Yönetimi Anabilim DalıKayıt no: 133434Sanat eserleri anlam taşırlar ve mutlaka bir şeyle ilgilidirler. Bu, aynı zamanda insanın doğasına özgü de bir durumdur. Sanat eserinin anlamı, sadece onun dış görünümü değil aynı zamanda dış görünümle, bu görünümün taşımak istediği ifade arasındaki ilişkileri, heyecanları, gerilimleri, ruh hallerini kapsamaktadır. Bir sanat olarak sinema, gerçekliği yeniden kurmada, görüntüleri, sesleri, hareketleri kullanır. Sinema, heyecan ve gerilim doludur, çünkü içinde insan öğesi taşır. Dış dünyaya çok benzer, dünyadaki günlük gerilimleri taşır, yansıtır. Sinema ile izleyicilerin görme ve işitme duyularına seslenilir, görsel ve işitsel imler bütünü oluşturulur. Görsel ve işitsel bir sanat olan sinemanın da amacı, bu görüntüler ve sesler yardımıyla izleyicilerin duyularını uyaran, onları belirli tepkilere yönelten bir yapıt ortaya koymaktır. Sinemanın bir sanat olarak izleyicisine yaşattığı, hissettirdiği gerilimlerin, heyecan fırtınalarının görsel ve işitsel araçlarla ortaya konmasında, tasarlanmasında ve izleyiciye yaşatılmasında Alfred Hitchcock filmleri öne çıkmaktadır

Model evaluation and optimisation of nutrient removal potential for sequencing batch reactors

Performance of sequencing batch reactors for simultaneous nitrogen and phosphorus removal is evaluated by means of model simulation, using the activated sludge model, ASM2d, involving anoxic phosphorus uptake, recently proposed by the IAWQ Task group. The evaluation includes all major process configurations with different aerobic, anoxic, anaerobic sequences, and fill conditions. Basic relationships between modelling and design based on overall process stoichiometry are established for the interpretation of nutrient profiles associated with different operation modes. A similar approach is also used for the assessment of the effect of major operating parameters on system performance. WaterSA Vol.28(4) 2002: 423-43

A semi-permeable insert culture model for the distal part of the nephron with human and mouse tubuloid epithelial cells

Tubuloids are advanced in vitro models obtained from adult human or mouse kidney cells with great potential for modelling kidney function in health and disease. Here, we developed a polarized human and mouse tubuloid epithelium on cell culture inserts, namely Transwell™ filters, as a model of the distal nephron with an accessible apical and basolateral side that allow for characterization of epithelial properties such as leak-tightness and epithelial resistance. Tubuloids formed a leak-tight and confluent epithelium on Transwells™ and the human tubuloids were differentiated towards the distal part of the nephron. Differentiation induced a significant upregulation of mRNA and protein expression of crucial segment transporters/channels NKCC2 (thick ascending limb of the loop of Henle), NCC (distal convoluted tubule), AQP2 (connecting tubule and collecting duct) and Na +/K +-ATPase (all segments) in a polarized fashion. In conclusion, this study illustrates the potential of human and mouse tubuloid epithelium on Transwells™ for studies of tubuloid epithelium formation and tubuloid differentiation towards the distal nephron. This approach holds great promise for assisting future research towards kidney (patho)physiology and transport function

Guidelines for the use and interpretation of assays for monitoring autophagy (3rd edition)

In 2008 we published the first set of guidelines for standardizing research in autophagy. Since then, research on this topic has continued to accelerate, and many new scientists have entered the field. Our knowledge base and relevant new technologies have also been expanding. Accordingly, it is important to update these guidelines for monitoring autophagy in different organisms. Various reviews have described the range of assays that have been used for this purpose. Nevertheless, there continues to be confusion regarding acceptable methods to measure autophagy, especially in multicellular eukaryotes. For example, a key point that needs to be emphasized is that there is a difference between measurements that monitor the numbers or volume of autophagic elements (e.g., autophagosomes or autolysosomes) at any stage of the autophagic process versus those that measure fl ux through the autophagy pathway (i.e., the complete process including the amount and rate of cargo sequestered and degraded). In particular, a block in macroautophagy that results in autophagosome accumulation must be differentiated from stimuli that increase autophagic activity, defi ned as increased autophagy induction coupled with increased delivery to, and degradation within, lysosomes (inmost higher eukaryotes and some protists such as Dictyostelium ) or the vacuole (in plants and fungi). In other words, it is especially important that investigators new to the fi eld understand that the appearance of more autophagosomes does not necessarily equate with more autophagy. In fact, in many cases, autophagosomes accumulate because of a block in trafficking to lysosomes without a concomitant change in autophagosome biogenesis, whereas an increase in autolysosomes may reflect a reduction in degradative activity. It is worth emphasizing here that lysosomal digestion is a stage of autophagy and evaluating its competence is a crucial part of the evaluation of autophagic flux, or complete autophagy. Here, we present a set of guidelines for the selection and interpretation of methods for use by investigators who aim to examine macroautophagy and related processes, as well as for reviewers who need to provide realistic and reasonable critiques of papers that are focused on these processes. These guidelines are not meant to be a formulaic set of rules, because the appropriate assays depend in part on the question being asked and the system being used. In addition, we emphasize that no individual assay is guaranteed to be the most appropriate one in every situation, and we strongly recommend the use of multiple assays to monitor autophagy. Along these lines, because of the potential for pleiotropic effects due to blocking autophagy through genetic manipulation it is imperative to delete or knock down more than one autophagy-related gene. In addition, some individual Atg proteins, or groups of proteins, are involved in other cellular pathways so not all Atg proteins can be used as a specific marker for an autophagic process. In these guidelines, we consider these various methods of assessing autophagy and what information can, or cannot, be obtained from them. Finally, by discussing the merits and limits of particular autophagy assays, we hope to encourage technical innovation in the field

Challenges in microbial ecology: building predictive understanding of community function and dynamics.

The importance of microbial communities (MCs) cannot be overstated. MCs underpin the biogeochemical cycles of the earth's soil, oceans and the atmosphere, and perform ecosystem functions that impact plants, animals and humans. Yet our ability to predict and manage the function of these highly complex, dynamically changing communities is limited. Building predictive models that link MC composition to function is a key emerging challenge in microbial ecology. Here, we argue that addressing this challenge requires close coordination of experimental data collection and method development with mathematical model building. We discuss specific examples where model-experiment integration has already resulted in important insights into MC function and structure. We also highlight key research questions that still demand better integration of experiments and models. We argue that such integration is needed to achieve significant progress in our understanding of MC dynamics and function, and we make specific practical suggestions as to how this could be achieved