The effect of the source of microorganisms on adaptation of hydrolytic consortia dedicated to anaerobic digestion of maize silage

The main aim of this study was to evaluate the effect of the source of microorganisms on the selection of hydrolytic consortia dedicated to anaerobic digestion of maize silage. The selection process was investigated based on the analysis of changes in the hydrolytic activity and the diversity of microbial communities derived from (i) a hydrolyzer of a commercial agricultural biogas plant, (ii) cattle slurry and (iii) raw sewage sludge, during a series of 10 passages. Following the selection process, the adapted consortia were thoroughly analyzed for their ability to utilize maize silage and augmentation of anaerobic digestion communities. The results of selection of the consortia showed that every subsequent passage of each consortium leads to their adaptation to degradation of maize silage, which was manifested by the increased hydrolytic activity of the adapted consortia. Biodiversity analysis (based on the 16S rDNA amplicon sequencing) confirmed the changes microbial community of each consortium, and showed that after the last (10th) passage all microbial communities were dominated by the representatives of Lactobacillaceae, Prevotellaceae, Veillonellaceae. The results of the functional analyses showed that the adapted consortia improved the efficiency of maize silage degradation, as indicated by the increase in the concentration of glucose and volatile fatty acids (VFAs), as well as the soluble chemical oxygen demand (sCOD). Moreover, bioaugmentation of anaerobic digestion communities by the adapted hydrolytic consortia increased biogas yield by 10-29%, depending on the origin of the community. The obtained results also indicate that substrate input (not community origin) was the driving force responsible for the changes in the community structure of hydrolytic consortia dedicated to anaerobic digestion

Prevalence and antibiotic resistance of Enterococcus strains isolated from poultry

The aim of this study was to evaluate the frequency of occurrence of bacteria of the genus Enterococcus in poultry, to identify them by means of matrixassisted laser desorption/ionisation time-of-flight mass spectrometry (MALDITOF MS), and to analyse the antimicrobial susceptibility of the isolated strains to the drugs most frequently used in poultry. The material for the bacteriological tests was obtained mainly from the heart (97%) of the birds investigated. Of a total of 2,970 samples tested, 911 (30.7%) tested positive for Enterococcus spp. Enterococci were detected in broilers (88.1%), laying hens (5.3%), turkeys (3.9%), breeding hens (2.2%), and geese (0.4%). The most commonly identified species were Enterococcus (E.) faecalis (74.7%), E. faecium (10.1%), E. gallinarum (5.5%), E. hirae (4.6%), and E. cecorum (4.1%). The most frequent resistance properties were resistance to sulphamethoxazole/trimethoprim (88%), tylosin (71.4%), enrofloxacin (69.4%), doxycycline (67.3%), and lincomycin/spectinomycin (56.1%). Only one vancomycin-resistant Enterococcus, E. cecorum from a broiler, was found

The Yankee in Poland in 1831

The essay “The Yankee in Poland in 1831” was originally published in Polish Anglo‑Saxon Studies, Vols. 3—4 (Poznań 1992), edited by Wojciech Lipoński. In this text I am concerned with one of the few American plays written in the 19th century that deal with Polish issues, and in particular with the attempts of Poles to gain independence during the so‑called partitions period in the history of Poland

A revised scheme for the reactivity of iron (oxyhydr)oxide minerals towards dissolved sulfide

The reaction between dissolved sulfide and synthetic iron (oxyhydr)oxide minerals was studied in artificial seawater and 0.1 M NaCl at pH 7.5 and 25°C. Electron transfer between surface-complexed sulfide and solid phase Fe(III) results in the oxidation of dissolved sulfide to elemental sulfur, and the subsequent dissolution of the surface-reduced Fe. Sulfide oxidation and Fe(II) dissolution kinetics were evaluated for freshly precipitated hydrous ferric oxide (HFO), lepidocrocite, goethite, magnetite, hematite, and Al-substituted lepidocrocite. Reaction kinetics were expressed in terms of an empirical rate equation of the form: R-i = k(i)(H2S)(t=0)(0.5)A where Ri is the rate of Fe(II) dissolution (RFe) or the rate of sulfide oxidation (RS), ki is the appropriate rate constant (kFe or kS), (H2S)t=0 is the initial dissolved sulfide concentration, and A is the initial mineral surface area. The rate constants derived from the above equation suggest that the reactivity of Fe (oxyhydr)oxide minerals varies over two orders of magnitude, with increasing reactivity in the order, goethite < hematite < magnetite << lepidocrocite ≈ HFO. Competitive adsorption of major seawater solutes has little effect on reaction kinetics for the most reactive minerals, but results in rates which are reduced by 65-80% for goethite, magnetite, and hematite. This decrease in reaction rates likely arises from the blocking of surface sites for sulfide complexation by the adsorption of seawater solutes during the later, slower stages of adsorption (possibly attributable to diffusion into micropores or aggregates). The derivation of half lives for the sulfide-promoted reductive dissolution of Fe (oxyhydr)oxides in seawater, suggests that mineral reactivity can broadly be considered in terms of two mineral groups. Minerals with a lower degree of crystal order (hydrous ferric oxides and lepidocrocite) are reactive on a time-scale of minutes to hours. The more ordered minerals (goethite, magnetite, and hematite) are reactive on a time-scale of tens of days. Substitution of impurities within the mineral structure (as is likely in nature) has an effect on mineral reactivity. However, these effects are unlikely to have a significant impact on the relative reactivities of the two mineral groups

Parathyroid cancer — difficult diagnosis — a case report

Parathyroid cancer is a rare disorder of unclear etiology that is difficult to diagnose and treat. It is most often diagnosed incidentally based on multi-organ non-specific symptoms of hypercalcemia as a consequence of parathyroid hormone oversecretion. We present a case of a male with primary hyperparathyroidism who was diagnosed with parathyroid cancer ectopically located in the mediastinum only after the third surgery. However, due to chronic hypercalcemia, problems with localization and a bad clinical condition, the patient was not able to undergo a radical resection and one year after the first pathological fracture died. Taking into consideration the whole clinical picture we want to emphasize the need to apply comprehensive differential diagnosis of hypercalcemia and localization diagnosis of parathyroid tissue with a use of MIBI scintigraphy accompanied by the computed tomography and magnetic resonance imaging, as the most specific diagnostic tools employed in this pathology.Parathyroid cancer is a rare disorder of unclear etiology that is difficult to diagnose and treat. It is most often diagnosed incidentally based on multi-organ non-specific symptoms of hypercalcemia as a consequence of parathyroid hormone oversecretion. We present a case of a male with primary hyperparathyroidism who was diagnosed with parathyroid cancer ectopically located in the mediastinum only after the third surgery. However, due to chronic hypercalcemia, problems with localization and a bad clinical condition, the patient was not able to undergo a radical resection and one year after the first pathological fracture died. Taking into consideration the whole clinical picture we want to emphasize the need to apply comprehensive differential diagnosis of hypercalcemia and localization diagnosis of parathyroid tissue with a use of MIBI scintigraphy accompanied by the computed tomography and magnetic resonance imaging, as the most specific diagnostic tools employed in this pathology

The Basics of Lean and Clean

Overview of lean manufacturing concepts and EPA's Lean and Environment Toolkit.Ope

Twórczość poetycka Wojciecha Bąka

Zadaniem tej pracy było opisanie jednej z wielu ścieżek zbiegających się u wylotu w uniwersalne pragnienie ludzkości dążącej do tego, by objąć poznaniem tajemnicę istnienia Rozprawę tę można także odebrać jako opowieść o człowieku, o artyście, który odważył się poszukiwać prawdy Liryka Wojciecha Bąka, inkrustowana autentycznymi przeżyciami duchowymi, stanowi cenny głos, który dla jednych może być podstawą, a dla innych ważnym uzupełnieniem w duchowych rozważaniach. Niewątpliwie pisarstwu temu należy się przypomnienie poprzez większe naukowe opracowanie, którego do tej pory brakowało Religijna twórczość Bąka zasługuje na ponowne odczytanie i trwałe zadomowienie się wśród nurtów rozjaśniających zagadnienia dotyczące ludzkiego „bycia w świecie” oraz relacji człowieka ze Stwórcą. Dorobek literacki Bąka jest pełen zapału i euforycznego porywu przedmiotem dającym liryczne natchnienie. Cechy te powodują, że nie wolno go lekceważyć. Tytus Faytt podsumował. Niejeden raz twórczość Bąka będzie stawać przed trybunałem historii literatury. będzie się ją rewidować, a samego pisarza odkrywać, może nawet obwoła go się kiedyś patronem czy' protoplastą odrodzenia polskiej poezji religijnej. Przedstawiona przez nas monografia dotycząca poetyckiej działalności Wojciecha Bąka składa się z tekstów autora, które - cytowane w znacznej mierze w całości - mają na celu ukazanie najistotniejszych wątków artystycznej aktywności poety. Interpretacje utworów podążają wzdłuż ścieżki filozoficzno-teologicznej, jej meandry wkraczają w pola historii literatury, by wydobyć naczelne idee nadające kształt lirycznego dzieła Bąka Jednocześnie należy przy tym zwrócić uwagę na interpretacyjne niewyczerpanie zaprezentowanych wierszy. To świadome działanie autora dysertacji, któiy pozostawia miejsce do dalszych dyskusji i bardziej szczegółowych badań. Przeprowadzone studium udowadnia uzasadnioną pozycję pisarstwa tego typu wśród tekstów zmierzających do udzielenia odpowiedzi na uniwersalne pytania ludzkości Roman Bąk napisał: |... poezja ta jest w rzeczywistości poezją wielkich pytań, wielkich, odwiecznych tematów |. Autor Śpiewnej samotności przedkłada własne przemyślenia, lokalizuje je w wyrazistym świetle nurtu sakralnego. To, co u innych jest rozproszone po różnych źródłach, u tego poety ogniskuje się wokół chrześcijańskiego Boga. Literackie poszukiwania zbiegają się z wyznawczym zaangażowaniem, implikując poezją rzeczywistego doświadczenia religijnego. Przechodzi ona różnorakie etapy, by coraz bardziej zbhzyć się do indywidualnego rozstrzygnięcia metafizycznej Tajemnicy wpisanej w los każdej jednostki. Bąk traktuje swe pisarstwo jak obowiązek, jest to jego wotum wdzięczności za wiarę, której daje świadectwo. Twórca ten czuje się odpowiedzialny za wykładnię świata i ludzkich istnień. Poruszane kwestie umieszcza w kontekście poznania transcendentalnego, w tle duchowości głęboko zakorzenionej w katolicyzmie. Życie bohatera lirycznego jest nieustannym poszukiwaniem bliskości Stwórcy, zasypywaniem pustej przestrzeni spowodowanej tęsknotą za jednością rozbitą przez przewinienia historii. Niecierpliwość płynąca z oczekiwania na powtórne przyjście Chrystusa zmusza główną figurę wierszy Bąka do wyjścia Mu naprzeciw. Forma lirycznej wędrówki okazuje się w tym przypadku skuteczna, choć zapewne by tak nie było, gdyby za obraną strukturą wierszowania nie stała epistemologiczna determinacja połączona z żarliwą wiarą. Wypracowana metoda, fenomenologiczne drążenie do nieredukowalnego pojęcia Boga, przekłada się na dostąpienie do treści mistycznych, zarezerwowanych dla zaświatowej strony bytowania Oczekiwanie przeradza się zatem w święto bezpośredniego kontaktu ze Stworzycielem, w upragnione spotkanie, które okazało się możliwe już teraz. Twórczość liryczna Wojciecha Bąka oferuje więc interesującą propozycję postrzegania rzeczywistości, podsuwa niebanalne pomysły zniwelowania dystansu dzielącego ludzkość od największej Tajemnicy, którą każdy na swój sposób odczuwa - bardziej lub mniej świadomie - w różnych okresach życia Poezja autora Brzemienia niebieskiego niesie ze sobą szansę na rozbudzenie w nas lirycznego odczuwania oraz metafizycznej wrażliwości, tak niezbędnej do tego, by przeciwstawić się postępującej dyktaturze relatywizmu, by pamiętać o „wiecznej, tajemniczej prawdzie” Jarosław Iwaszkiewicz wyraził związaną z tym nadzieję: Gdy moda minie na sztuczną abnegację, kiedy słowa znowu będą oznaczały to. co oznaczają - ta poezja o tak precyzyjnych konturach i tak natężonym wyrazie zostanie postawiona na należytym miejscu. Wydaje się często, ze słowa krytyka - pomimo upływu blisko półwiecza od ich napisania - są wciąż aktualne. Istnieje zatem potrzeba stałego powracania do idei zawartych w pisarstwie Bąka, która nie wynika już bynajmniej z troski o utrzymanie obecności artysty we współczesnym życiu literackim, ale ze zwykłej troski o nas. Z takiego rozwiązania poeta byłby chyba najbardziej zadowolony