Imagine un monde : quand le mouvement Wikimédia nous aide à penser de manière prospective la société globale et numérique de demain

In the shadow of the Wikipedia project and for a little over twenty-one years now, a virtually unknown social movement has been developing called Wikimedia. Its vision of the future is that of "a world in which every human being can freely take part in the sharing of all knowledge". Responsible for the Wikipedia project, but also for nearly a thousand websites, this movement brings together several hundred groups and associations around the world. It is also the only non-profit actor in the top 50 most visited websites in the world. In this sense, it appears today as the most visible manifestation of a counter-culture inherited from the pioneers of the Net and the free software movement which opposes today the commodification of the world by a handful of political and economic actors. In order to understand this movement, this research is part of a prospective anthropology that favors long-term participant observation, the laborious excavation of Web space and the production of detailed ethnographic analyses. When reading it, we discover the complexity of an organization that appeared within the digital ecumene and then developed offline. This organization ensures an economic, technical, political and epistemic management of life together, which was gradually put in place by millions of actors confronted with the tensions that arise from the opposition between volunteering and salaries, sharing and giving, freedom and control, consensus and elections, equality and hierarchy. An organization so original in fact, that it comes to question a set of well-established dogmas that prevent us from imagining the world freely. (Translated by deepl.com free option)Dans l’ombre du projet Wikipédia et depuis un peu plus de vingt-et-un ans déjà, s’est développé un mouvement social pratiquement inconnu que l'on nomme Wikimédia. Sa vision du futur est celle d' « un monde dans lequel chaque être humain peut librement prendre part au partage de la totalité des connaissances ». Responsable du projet Wikipédia, mais aussi de près d’un millier de sites web, ce mouvement rassemble plusieurs centaines de groupes et d’associations réparties dans le monde. Il est aussi le seul acteur à but non lucratif du top 50 des sites Web les plus fréquentés au monde. En ce sens, il apparait donc aujourd'hui comme la manifestation la plus visible d'une contre-culture héritée des pionniers du Net et du mouvement des logiciels libres qui s'oppose de nos jours à la marchandisation du monde par une poignée d'acteurs politiques et économiques. Pour appréhender ce mouvement, cette recherche s'inscrit dans le courant une anthropologie prospective propice à l'observation participante de longue durée, la fouille laborieuse de l'espace Web et la production d'analyses ethnographiques détaillées. À sa lecture, on y découvre toute la complexité d'une organisation apparue au sein de l'écoumène numérique pour se développer par la suite au niveau hors ligne. Celle-ci assure une gestion économique, technique, politique et épistémique, tout à fait originale du vivre ensemble, qui fut petit à petit mise en place par des millions d'acteurs confrontés aux tensions que suscite l'opposition entre bénévolat et salariat, partage et dons, liberté et contrôle, consensus et élections, égalité et hiérarchie. Une organisation tellement originale en fait, qu'elle en arrive à remettre en cause un ensemble de dogmes bien établis qui nous empêchent d'imaginer le monde librement.(POLS - Sciences politiques et sociales) -- UCL, 202

Het gebruik van vrijheidsbeperkende maatregelen in de thuiszorg: een multimethod analyse.

nrpages: 242status: publishe

De ontwikkeling en evaluatie van een multicomponent-programma voor de implementatie van de praktijkrichtlijn 'Streven naar een fixatiearme thuiszorg'

Achtergrond: Schattingen voor de prevalentie van het gebruik van fysieke fixatie bij patiënten in de thuiszorg variëren van 5% tot 25%. Om zorgverleners te ondersteunen in het omgaan met vragen rond fysieke fixatie, werd de Vlaamse praktijkrichtlijn ‘Streven naar een fixatiearme thuiszorg’ ontwikkeld en vervolgens gevalideerd door CEBAM. Het implementeren van richtlijnen in de thuiszorg is echter een hele uitdaging. Enkel het verspreiden van de praktijkrichtlijn is onvoldoende om deze in de dagelijkse praktijk te krijgen. Daarom werd een multicomponent-programma ontwikkeld om de implementatie van de praktijkrichtlijn ‘Streven naar een fixatiearme thuiszorg’ te faciliteren. Methodologie: Er werd gebruik gemaakt van Intervention Mapping (IM) om het multicomponent-programma te ontwikkelen. Dit raamwerk omvat zes stappen: (a) een logisch model van het probleem, (b) een logisch model van verandering, (c) het selecteren van theorie gebaseerde interventiemethodieken en praktische toepassingen, (d) een programma ontwikkeling, (e) een implementatieplan en (f) een evaluatieplan. Elke stap bestaat uit verschillende taken en draagt bij tot het ontwikkelen van een interventie die theoretisch, empirisch en praktisch is. In het kader van dit project werden de eerste vier stappen genomen om het multicomponent-programma te ontwikkelen. Het ontwikkelde programma werd gedurende acht maanden in een pilootstudie in Vlaanderen uitgetest. Een mixed-methods design werd gebruikt om het multicomponent-programma te evalueren. Resultaten: Het ontwikkelde multicomponent-programma bestaat uit acht componenten: een website, de sociale media, een promofilm, een flyer, een samenvatting van de praktijkrichtlijn, een fysieke fixatiefiche, twee tutorials en een opleiding ‘ambassadeurs fixatiearme thuiszorg’. Zorgverleners die deelnamen aan de pilootstudie hebben de verschillende onderdelen van het programma positief geëvalueerd. Het multicomponent-programma vergrootte hun kennis en bewustzijn. Het ondersteunde zorgverleners in het complexe besluitvormingsproces rond het gebruik van fysieke fixatie in de thuiszorg. Verder was het voor hen belangrijk dat de componenten herkenbaar, compact, kort en bondig waren. Voor een succesvolle implementatie van de praktijkrichtlijn ‘Streven naar een fixatiearme thuiszorg’ in de toekomst, was het volgens zorgverleners echter ook cruciaal om leidinggevenden, directies en beleidsmedewerkers al bij de start van het proces te betrekken, meer tijd te nemen voor het implementatieproces, ‘champions’ te selecteren, verschillende stakeholders te betrekken en meer samen te werken met de verschillende zorgverleners in de thuiszorg. Conclusie: De resultaten van de pilootstudie zijn veelbelovend. Voor verdere implementatie dient onderzoek zich te focussen op de brede uitrol, verankering en evaluatie van het ontwikkelde multicomponent-programma in de volledige Vlaamse thuiszorg.status: publishe

Restraint use in older adults in home care: A systematic review

OBJECTIVES: To get insight into restraint use in older adults receiving home care and, more specifically, into the definition, prevalence and types of restraint, as well as the reasons for restraint use and the people involved in the decision-making process. DESIGN: Systematic review. DATA SOURCES: Four databases (i.e. Pubmed, CINAHL, Embase, Cochrane Library) were systematically searched from inception to end of April 2017. REVIEW METHODS: The study encompassed qualitative and quantitative research on restraint use in older adults receiving home care that reported definitions of restraint, prevalence of use, types of restraint, reasons for use or the people involved. We considered publications written in English, French, Dutch and German. One reviewer performed the search and made the initial selection based on titles and abstracts. The final selection was made by two reviewers working independently; they also assessed study quality. We used an integrated design to synthesise the findings. RESULTS: Eight studies were reviewed (one qualitative, seven quantitative) ranging in quality from moderate to high. The review indicated there was no single, clear definition of restraint. The prevalence of restraint use ranged from 5% to 24.7%, with various types of restraint being used. Families played an important role in the decision-making process and application of restraints; general practitioners were less involved. Specific reasons, other than safety for using restraints in home care were noted (e.g. delay to nursing home admission; to provide respite for an informal caregiver). CONCLUSIONS: Contrary to the current socio demographical evolutions resulting in an increasing demand of restraint use in home care, research on this subject is still scarce and recent. The limited evidence however points to the challenging complexity and specificity of home care regarding restraint use. Given these serious challenges for clinical practice, more research about restraint use in home care is urgently needed.status: publishe

Reducing physical restraints by older adults in home care: development of an evidence-based guideline

BACKGROUND: Restraint use is a complex and challenging issue in home care. Due to socio-demographic trends, worldwide home healthcare providers are faced with an increasing demand for restraint use from informal caregivers, patients and healthcare providers, resulting in the use of various types of restraints in home care. Awareness and knowledge of restraint use in home care, its implications and the ethical challenges surrounding it are of crucial importance to its reduction. This research aimed to describe the development process of an evidence-based practice guideline to support caregivers to optimize home care. METHOD: The practice guideline was developed according to the framework of the Belgian Centre for Evidence-Based Medicine and AGREE II. The guideline was developed over several stages: (1) determination of the target population and scope, (2) literature search, (3) drafting and (4) validation. A multidisciplinary working group determined the proposed purpose, target group, and six clinical questions for the guideline. A consensus procedure and consultation by experts were used to develop the guideline. RESULTS: The guideline provides an answer to six clinical questions and contains ten key recommendations based on the classification of GRADE, with the objective of increasing healthcare providers' awareness, knowledge and competence to adequately deal with situations or questions related to restraint use. The guideline also includes a flowchart for dealing with complex situations where the use of restraints is requested, already present or considered. CONCLUSIONS: The guideline was validated by the Belgian Centre for Evidence-Based Medicine. Increasing competence, awareness and knowledge related to restraint use are key objectives of the guideline for reducing restraint use in home care. A multicomponent intervention to support healthcare workers in implementing the guideline in clinical practice needs to be developed.status: publishe

Reducing physical restraints by older adults in home care: development of an evidence-based guideline

AbstractBackgroundRestraint use is a complex and challenging issue in home care. Due to socio-demographic trends, worldwide home healthcare providers are faced with an increasing demand for restraint use from informal caregivers, patients and healthcare providers, resulting in the use of various types of restraints in home care. Awareness and knowledge of restraint use in home care, its implications and the ethical challenges surrounding it are of crucial importance to its reduction. This research aimed to describe the development process of an evidence-based practice guideline to support caregivers to optimize home care.MethodThe practice guideline was developed according to the framework of the Belgian Centre for Evidence-Based Medicine and AGREE II. The guideline was developed over several stages: (1) determination of the target population and scope, (2) literature search, (3) drafting and (4) validation. A multidisciplinary working group determined the proposed purpose, target group, and six clinical questions for the guideline. A consensus procedure and consultation by experts were used to develop the guideline.ResultsThe guideline provides an answer to six clinical questions and contains ten key recommendations based on the classification of GRADE, with the objective of increasing healthcare providers’ awareness, knowledge and competence to adequately deal with situations or questions related to restraint use. The guideline also includes a flowchart for dealing with complex situations where the use of restraints is requested, already present or considered.ConclusionsThe guideline was validated by the Belgian Centre for Evidence-Based Medicine. Increasing competence, awareness and knowledge related to restraint use are key objectives of the guideline for reducing restraint use in home care. A multicomponent intervention to support healthcare workers in implementing the guideline in clinical practice needs to be developed.</jats:sec

The Diabetes Team Dynamics Unraveled: A Qualitative Study

Background: Diabetes is a complex disease requiring a multidisciplinary approach. However, the dynamics of this collaboration and the involvement of healthcare providers remain unclear. Aim(s): To explore the composition, the division of roles/tasks, and the collaboration in a diabetes team. Methods: A qualitative, explorative study with six focus groups was conducted, of which four focus groups were with healthcare providers (n = 34) and two with informal caregivers and persons with diabetes (n = 13). In addition, two in-depth interviews with doctors were performed. An iterative process of data analysis took place, guided by the Qualitative Analysis Guide of Leuven (QUAGOL). Results: All participants confirm the importance of patient empowerment and the fact that the person with diabetes should have a central role within the team. However, this has not been achieved yet. This research gives a clear insight into the dynamics of a diabetes team. Roles and tasks are allocated according to the specific expertise and knowledge of the different healthcare providers. Interprofessional collaboration is the ultimate goal. However, the diabetes team is often formed ad hoc depending on the needs of the person with diabetes and the preferences for collaboration of the healthcare providers. Furthermore, this study revealed some important bottlenecks with regard to the knowledge of healthcare providers, persons with diabetes and their informal caregivers, the regulation and reimbursement. Discussion: Our study uncovers the dynamics of a diabetes team and its members. Healthcare providers work mainly alone, except in hospitals, where they can consult other healthcare providers briefly if necessary. Although collaboration proves to be difficult, all healthcare providers ask for a more intensive interprofessional collaboration. Conclusion: In order to improve quality of diabetes care, patient-centered care and the satisfaction of patients, informal caregivers, and healthcare providers, efforts have to be made to facilitate interprofessional collaboration. This can be achieved by sharing information via electronic shared patient records, coordination, overview, local task agreements, simplified legal regulations, and an adjusted financing system

Restraint Use in Older Adults Receiving Home Care

OBJECTIVES: To determine the prevalence, types, frequency, and duration of restraint use in older adults receiving home nursing care, and to determine factors involved in the decision-making process for restraint use and application. DESIGN: Cross-sectional survey of restraint use in older adults receiving home care completed by primary care nurses. SETTING: Homes of older adult patients receiving care from a home nursing organization in Belgium. PARTICIPANTS: Randomized sample of older adults receiving home care (N=6,397; mean age 80.6; 66.8% female). MEASUREMENTS: For each patient, nurses completed an investigator-constructed and -validated questionnaire collecting information demographic, clinical and behavioral characteristics and aspects of restraint use. A broad definition of restraint was used that includes a range of restrictive actions. RESULTS: Restraints were used in 24.7% of the participants, mostly on a daily basis (85%) and often for a long period (54.5%, 24 h/d). The most common reason for restraint use was safety (50.2%). Other reasons were the individual wanted to remain at home longer, which necessitates the use of restraints (18,2%) and to provide respite for the informal caregiver (8.6%). The latter played an important role in the decision and application process. The physician was less involved in the process. In 64.5% of the cases, there was no evaluation after restraint use was initiated. CONCLUSION: Use of restraints is very common in older adults receiving home-care nursing in Belgium. These results contribute to a better understanding of the complexity of use of restraints in home care, a situation that may be even more complex than that in residential and acute hospital settings.status: publishe

De ervaringen van thuisverpleegkundigen bij het toepassen van vrijheidsbeperkende maatregelen: een kwalitatieve studie

SAMENVATTING ‘De ervaringen van thuisverpleegkundigen bij het toepassen van vrijheidsbeperkende maatregelen: een kwalitatieve studie’ Probleemstelling Op basis van de huidige evoluties wordt verwacht dat thuisverpleegkundigen in toenemende mate geconfronteerd zullen worden met de vraag naar het toepassen van vrijheids-beperkende maatregelen. Vergeleken met de residentiële sector is er in de thuiszorg weinig informatie beschikbaar over dit onderwerp. Onderzoeksvraag: Wat zijn de ervaringen van thuisverpleegkundigen bij het toepassen van vrijheidsbeperkende maatregelen? Methode Om de ervaringen van thuisverpleegkundigen te bestuderen is gekozen voor een kwalitatief exploratief onderzoek. De doelgerichte steekproef bestaat uit thuisverpleegkundigen die ervaring hebben met het gebruik van vrijheidsbeperkende maatregelen. De gegevens-verzameling gebeurt a.d.h.v. diepte-interviews (n = 14) en met behulp van een semi-gestruc-tureerde vragenlijst. De uitgeschreven interviews zijn geanalyseerd met behulp van het software programma Nvivo. Het onderzoek is goedgekeurd door de Commissie Medische Ethiek van de Universitaire Ziekenhuizen K.U.Leuven. Resultaten Het toepassen van vrijheidsbeperkende maatregelen wordt door de thuisverpleegkundigen ervaren als een moeilijk, controversieel en ethisch geladen onderwerp, hetgeen de beschrijving ervan niet vergemakkelijkt. Uit de interviews blijkt heel wat onduidelijkheid rond het begrip ‘vrijheidsbeperkende maatregelen’. We merken dat thuisverpleegkundigen geen eenduidige invulling kunnen geven van het begrip vrijheidsbeperkende maatregelen en dat er onduidelijkheid is omtrent de eigen verantwoordelijkheid met betrekking tot deze maat-regelen. Daarnaast merken we dat het toepassen van vrijheidsbeperkende maatregelen in de thuiszorg ervaren wordt als een complex, interactief gebeuren tussen patiënt, familie en verpleegkundigen waarin het streven naar professioneel verantwoord handelen centraal staat. De wens om in vaak moeilijke situaties ‘goede zorg’ te verlenen loopt als een rode draad doorheen alle interviews. De professionaliteit komt vooral tot uiting in de wijze waarop thuisverpleegkundigen met de verschillende situaties trachten om te gaan. Opvallend hierbij is de voortdurende wisselwerking tussen het empatische en doordacht handelen van de thuisverpleegkundigen, dit in samenwerking met het team. De rol van de huisarts is echter minder duidelijk. Tot slot heeft het toepassen van vrijheidsbeperkende maatregelen een grote impact op de verpleegkundigen zelf en gaat het toepassen van deze maatregelen gepaard met heel wat belevingen bij de thuisverpleegkundigen, die al naargelang de situatie, positief of negatief gekleurd kunnen zijn.status: publishe