Hydrogen Mobility and Its Interaction with Dislocations in Nickel-Based Inconel 718 Alloy

The hydrogen effects in the nickel-based alloy Inconel 718 are studied using the mechanical spectroscopy and mechanical tests. The enthalpies of hydrogen-atoms’ migration and hydrogen–dislocations binding as well as the condensation temperature for the hydrogen clouds at the dislocations are determined. It is concluded that interaction of hydrogen atoms with dislocations is responsible for hydrogen embrittlement.Влияние водорода на сплав на основе никеля Inconel 718 изучено при помощи метода механической спектроскопии и механических испытаний. Определены энтальпия миграции атомов водорода, энтальпия связи водорода с дислокациями, а также температура конденсации водородных атмосфер около дислокаций. Сделан вывод о том, что взаимодействие атомов водорода с дислокациями ответственно за водородную хрупкость.Вплив водню на стоп на основі ніклю Inconel 718 досліджено із використанням методи механічної спектроскопії та механічних випробувань. Визначено ентальпію міґрації атомів Гідроґену, ентальпію зв’язку Гідроґену з дислокаціями, а також температуру конденсації Гідроґенових атмосфер навколо дислокацій. Зроблено висновок про те, що взаємодія атомів Гідроґену з дислокаціями відповідає за водневу крихкість

Hydrogen Grain Boundary Segregation and Migration in the Alpha-Iron

Based on the difference in diffusion mechanisms of substitutional and interstitial atoms and using molecular dynamics simulation of hydrogen migration, it is shown that accelerated hydrogen flux in the polycrystalline iron observed during cathodic charging cannot originate from the enhanced hydrogen grain-boundary diffusion. A possible role of grain-boundary cracking is supposed.Основываясь на отличиях механизмов диффузии атомов замещения и внедрения и используя моделирование методом молекулярной динамики миграции водорода, показано, что ускоренный поток водорода в поликристаллическом железе, который наблюдается в процессе катодного наводораживания, не может быть следствием ускоренной зернограничной диффузии водорода. Рассмотрена возможная роль зернограничного растрескивания.Ґрунтуючись на відмінностях механізмів дифузії атомів заміщення та втілення і використовуючи молекулярно-динамічні розрахунки міґрації атомів Гідроґену, показано, що прискорений потік водню в полікристалічному залізі, який спостерігається в процесі катодного наводнення, не може бути наслідком прискореної зерномежової дифузії водню. Розглядається можлива роль зерномежового розтріскування

Perinatale programmering van volwassen seksueel gedrag en partner preferentie van de rat

Aims of the present study 1. Is adulttestosterone-induced mounting behavior of female rats organized by perinatally circulating testosterone (T)? 2. What role does the prenatal position in utero relative to a brother play in this respect? 3. Is adult partner preference behavior of female rats organized by perinatal T? 4. Is adult partner preference behavior of male rats organized by perinatal T, D HT or E2? 5. What effects do 8-0H-DPAT and yohimbine (well known rat "aphrodisiacs") have on partner preference and sexual behavior in the male rat?In dit proefschrift is geprobeerd antwoorden te vinden op de volgende vragen: 1 Is volwassen door testosteron-geinduceerd beklimgedrag van vrouwelijke ratten op enigerlei wijze geprogrammeerd door perinataai circulerend testosteron (T)? 2 Speelt de prenatale ligging ten opzichte van broertjes hierbij een rol? 3 Wordt de volwassen partner preferentie van vrouwelijke ratten geprogrammeerd door perinataai aanwezig T? 4 Wordt de volwassen partner preferentie van mannelijke ratten geprograrnmeerd door perinataai Ten/of de dihydrotestosteron (DHT) en oestradiol (Ez)? 5 Welke effecten hebben 8-0H-DPAT en yohimbine (bekende ratte-"aphrodisiaca") op partner preferentie en seksueel gedrag van mannelelijke ratten

Niet-lineaire vibratie spectroscopiën van biomoleculaire systemen

Er is recent veel vooruitgang geboekt in de ontwikkeling van niet-lineaire vibratie spectroscopische methoden voor onderzoek van biologische macromoleculaire systemen(1,2,3,4). De niet lineaire vibratie spectroscopische technieken die in onze groep in gebruik en in ontwikkeling zijn, zijn CARS (coherente anti-Stokes Raman verstrooiing), stRg (gestimuleerde Raman verstrooiing), IR/V-SFG (infrarood-zichtbaar licht som frequentie generatie). Daarnaast wordt gebruik gemaakt van niet-lineaire optische eigenschappen van materie, zoals parametrische fluorescentie, verschil frequentie generatie en tweede harmonische generatie, om laser emissie met geschikte karakteristieken te genereren. Als standaard techniek zijn in de groep zeer geavanceerde Raman microspectrometers voor spontane Raman verstrooiing (spR) beschikbaar. Het doel van het onderzoek is om gevoelige methoden te ontwikkelen voor detectie van kleine aantallen molekulen, bijvoorbeeld aan oppevlakken en in biologische cellen. We richten ons op de vibratie selectieve technieken omdat: 1) vibraties niet alleen geschikt zijn voor detectie maar ook voor identificatie, 2) vibraties zijn gevoelig voor inter- en intramolekulaire interacties, 3) vibraties kunnen helpen bij het bepalen van de molekulaire orientatie of de relatieve orientatie van molekulen en 4) vibraties maken het mogelijk om zeer snelle dynamica in materie te bestuderen. In het bijzonder niet-lineaire optische technieken zijn interessant vanwege: a) spectrale scheiding tussen fluorescentie en signaal (bijvoorbeeld in CARS en IR/V-SFG), b) gecollimeerde signaal bundel maakt efficiente signaal collectie mogelijk, c) hoge signaal niveaus door gebruik te maken van gestimuleerde verstrooiings processen (CARS, stRg) en/of door resonantie (IR/V-SFG), d) efficiente belichting door gecollimeerde lichtbundels, waardoor combinaties met golfgeleiders mogelijk zijn (CARS, stRg en spR) en oppervlakte gevoeligheid ontstaat door evanescente veld excitatie of intrinsieke eigenschappen van c(2) (IR/V-SFG).\ud Na een korte inleiding worden in het vervolg resultaten gepresenteerd van polarisatiegevoelige multiplex CARS, golfgeleider Raman verstrooiing en een optisch parametrische oscillator. Deze vormt het hart van een IR/V-SFG spectrometer die in ontwikkeling is

Intrastromal corneal ring segments: how successful is the surgical treatment of keratoconus?

This review evaluates the outcomes of intrastromal corneal ring segment (ICRS) implantation for the treatment of keratoconus considering a new grading system based on the preoperative visual impairment of the patient. Additionally, a five-year follow-up analysis of patients with stable and progressive keratoconus is performed in order to assess the long term stability of the surgical procedure. Corrected distance visual acuity decreased statistically significantly in patients with mild keratoconus (P < 0.01) but statistically significantly increased in all other grades (P < 0.05). The improvement in visual acuity and the decrease of keratometric and aberrometric values were stable throughout a long period of time in patients with stable keratoconus. In patients with progressive form keratoconus, a significant improvement was found immediately after the procedure, however clinically relevant regression greater than 3 D was observed at the end of the follow up period

Tear Film Osmolarity in Response to Long-Term Orthokeratology Treatment

Purpose: To compare tear film osmolarity (TFO) measurements in non-contact lens (CL) wearers and wearers of hydrogel or overnight orthokeratology (OK) CLs, and to assess possible effects of long-term OK on TFO. Methods: Overall, 108 subjects with moderate myopia participated in 2 experiments, and TFO was measured using the TearLab osmolarity system. In experiment 1, TFO measurements were made in 77 right eyes of 23 non-CL wearers, 26 hydrogel wearers, and 28 OK wearers. Subjects in the last 2 groups had worn their CL for at least 3 years. In experiment 2, 31 individuals (habitual soft CL wearers) were enrolled for prospective long-term follow-up of OK treatment. These subjects were fitted with Paragon-CRT (n=16) or Seefree (n=15) lenses, and TFO readings were taken at baseline and after 1 month and 1 year of lens wear and after 1 month of OK treatment interruption. Results: Values of TFO were within the normal limits in all 3 subject groups, although significantly lower osmolarities (P<0.01) were observed in non-CL wearers (281.7+/-5.9 mOsm/L) compared with hydrogel (291+/-16.5 mOsm/L) or OK lens wearers (301.7+/-10.8 mOsm/L). In experiment 2, TFO differed significantly at baseline between the Paragon-CRT and Seefree groups (P<0.05), and a significant decrease in TFO compared with baseline (P<0.01) was observed in the Paragon-CRT group after 1 month of cessation of lens wear. Conclusion: Higher TFO values were observed in lens wearers (hydrogel or OK) than non-CL wearers. After interruption of OK treatment, TFO returned to similar values to those found in non-CL wearers