Methods of Assessment and Clinical Relevance of QT Dynamics

The dependence on heart rate of the QT interval has been investigated for many years and several mathematical formulae have been proposed to describe the QT interval/heart rate (or QT interval/RR interval) relationship. While the most popular is Bazett’s formula, it overcorrects the QT interval at high heart rates and under-corrects it at slow heart rates. This formulae and many others similar ones, do not accurately describe the natural behaviour of the QT interval. The QT interval/RR interval relationship is generally described as QT dynamics. In recent years, several methods of its assessment have been proposed, the most popular of which is linear regression. An increased steepness of the linear QT/RR slope correlates with the risk of arrhythmic death following myocardial infarction. It has also been demonstrated that the QT interval adapts to heart rate changes with a delay (QT hysteresis) and that QT dynamics parameters vary over time. New methods of QT dynamics assessment that take into account these phenomena have been proposed. Using these methods, changes in QT dynamics have been observed in patients with advanced heart failure, and during morning hours in patients with ischemic heart disease and history of cardiac arrest. The assessment of QT dynamics is a new and promising tool for identifying patients at increased risk of arrhythmic events and for studying the effect of drugs on ventricular repolarisation

Postępowanie w migotaniu przedsionków u pacjentów w podeszłym wieku

Migotanie przedsionków jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń rytmu serca. Stanowi niezależny czyn-nik ryzyka zgonu oraz podstawę rozwoju i progresji innych schorzeń sercowo-naczyniowych. Ponadto pogarsza jakość życia, zarówno jako choroba zasadnicza, jak i ze względu na powikłania, do których prowadzi. Częstość występowania migotania przedsionków wzrasta z wiekiem, co jest związane ze zmianami, jakie zachodzą w bu- dowie serca, między innymi z włóknieniem oraz stłuszczeniem, a także z częstszym występowaniem schorzeń będących podłożem do wystąpienia arytmii, takich jak wady zastawkowe czy niewydolność serca. Mimo że osoby w wieku podeszłym stanowią najliczniejszą i najbardziej narażoną na powikłania grupę chorych z migotaniem przedsionków, ich leczenie często nie jest optymalne. W wielu sytuacjach próbuje się forsować uzyskanie i utrzymanie rytmu zatokowego, narażając pacjen-tów na procedury inwazyjne, czy farmakoterapię, które w ich przypadku mają ograniczoną skuteczność, a z drugiej strony, z obawy przed powikłaniami krwotocznymi, nie włącza się leczenia przeciwzakrzepowego, mającego faktyczne znaczenie  dla życia i sprawności chorych

Aktualne wskazania do przezskórnej ablacji migotania przedsionków

  Atrial fibrillation (AF) is the most common cardiac arrhythmia. Despite progress in the management of patients with AF, the number of new cases of AF is rising steeply. According to the European Society of Cardiology guidelines AF ablation is recommended in patients with symptomatic paroxysmal AF to reduce AF symptoms in patients who have symptomatic recurrences of AF on antiarrhythmic drug therapy and who prefer further rhythm control therapy. Catheter ablation should be considered in symptomatic patients with AF and heart failure with impaired systolic function to improve symptoms and cardiac function when tachycardiomyopathy is suspected. Patients who have AF-related symptoms should be treated with rate control therapy and antiarrhythmic drugs, cardioversion, or catheter or surgical ablation.  Migotanie przedsionków (AF) jest najczęściej występującym zaburzeniem rytmu serca w populacji dorosłych osób. Szacuje się, że w najbliższej przyszłości liczba chorych z AF znacznie wzrośnie. W związku z tym chorobę tę można uznać za „epidemię XXI wieku”. Według wytycznych European Society of Cardiology, dotyczących AF, przezskórna ablacja AF jest wskazana w przypadku nieskuteczności lub nietolerancji farmakoterapii antyarytmicznej u chorych z objawowym, napadowym oraz przetrwałym AF w celu zmniejszenia objawów arytmii. Również w grupie pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca jest ona obiecującą metodą kontrolującą jego rytm. Należy rozważyć ablację u objawowych pacjentów z AF i niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory, aby zmniejszyć nasilenie objawów i poprawić funkcję skurczową lewej komory w przy­padku podejrzenia kardiomiopatii tachyarytmicznej. Przezskórna ablacja odgrywa coraz większą rolę w leczeniu AF. W przypadku występowania objawów związanych z AF, należy zawsze dążyć do ich redukcji poprzez leczenie kontrolujące częstość rytmu komór oraz stosowanie leków antyarytmicznych, kardiowersji, ablacji przezcewnikowej lub chirurgicznej

Postępowanie w migotaniu przedsionków u pacjentów w podeszłym wieku

Atrial fibrillation is one of the most common arrhythmia. It is an independent risk factor of death, as well as a contributor in the development and progression of other cardiovascular diseases. Atrial fibrillation reduces the quality of life as an underlying disease and due to its complications. Frequency of arrhythmia increases with age, what is connected withboth changes in structure of the heart, like fibrosis or steatosis, and more often occurrence of diseases which are substrates of its development such as valvular heart diseases or heart failure. Even though elderly persons are the most numerous and susceptible to complications group of patients with atrial fibrillation, management with their therapy is often non optimal. In many situations, obtainment and restoration of sinus rhythm are forced, what exposes patients to invasive procedures or pharmacotherapy with limited efficiency to their cause. On the other hand, for fear of hemorrhagic complications, anticoagulant therapy, which is of real significance to patients’ life and function, is not used.Migotanie przedsionków jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń rytmu serca. Stanowi niezależny czynnik ryzyka zgonu, jak i podstawę rozwoju i progresji innych schorzeń sercowo – naczyniowych. Ponad to pogarsza jakość życia, zarówno jako choroba zasadnicza, jak i ze względu na powikłania, do których prowadzi. Częstość występowania migotania przedsionków wzrasta z wiekiem, co jest związane zarówno ze zmianami, jakie zachodzą w budowie serca, m.in. z włóknieniem oraz stłuszczeniem, jak i z częstszym występowaniem schorzeń będących podłożem dla wystąpienia arytmii, tj. wady zastawkowe czy niewydolność serca. Pomimo tego, iż osoby w wieku podeszłym stanowią najliczniejszą i najbardziej narażoną na powikłania grupę chorych z migotaniem przedsionków, ich leczenie często nie jest optymalne. W wielu sytuacjach próbuje się forsować uzyskanie i utrzymanie rytmu zatokowego narażając pacjentów na procedury inwazyjne, czy farmakoterapię, które w ich przypadku mają ograniczoną skuteczność, z drugiej strony, z obawy przed powikłaniami krwotocznymi, nie włącza się leczenia przeciwzakrzepowego, mającego faktyczne znaczenie dla życia i sprawności chorych

The prognostic value of different glucose abnormalities in patients with acute myocardial infarction treated invasively

BACKGROUND: Diabetes (DM) deteriorates the prognosis in patients with coronary heart disease. However, the prognostic value of different glucose abnormalities (GA) other than DM in subjects with acute myocardial infarction (AMI) treated invasively remains unclear. AIMS: To assess the incidence and impact of GA on clinical outcomes in AMI patients treated with percutaneous coronary intervention (PCI). METHODS: A single-center, prospective registry encompassed 2733 consecutive AMI subjects treated with PCI. In all in-hospital survivors (n = 2527, 92.5%) without the history of DM diagnosed before or during index hospitalization standard oral glucose tolerance test (OGTT) was performed during stable condition before hospital discharge and interpreted according to WHO criteria. The mean follow-up period was 37.5 months. RESULTS: The incidence of GA was as follows: impaired fasting glycaemia - IFG (n = 376, 15%); impaired glucose tolerance - IGT (n = 560, 22%); DM (n = 425, 17%); new onset DM (n = 384, 15%); and normal glucose tolerance – NGT (n = 782, 31%). During the long-term follow-up, death rate events for previously known DM, new onset DM and IGT were significantly more frequent than those for IFG and NGT (12.3; 9.6 and 9.4 vs. 5.6 and 6.4%, respectively, P < 0.05). The strongest and common independent predictors of death in GA patients were glomerular filtration rate < 60 ml/min/1,73 m^2 (HR 2.0 and 2.8) and left ventricle ejection fraction < 35% (HR 2.5 and 1.8, all P < 0.05) respectively. CONCLUSIONS: Glucose abnormalities are very common in AMI patients. DM, new onset DM and IGT increase remote mortality. Impaired glucose tolerance bears similar long-term prognosis as diabetes

Methods of Assessment and Clinical Relevance of QT Dynamics

The dependence on heart rate of the QT interval has been investigated for many years and several mathematical formulae have been proposed to describe the QT interval/heart rate (or QT interval/RR interval) relationship. While the most popular is Bazett’s formula, it overcorrects the QT interval at high heart rates and under-corrects it at slow heart rates. This formulae and many others similar ones, do not accurately describe the natural behaviour of the QT interval. The QT interval/RR interval relationship is generally described as QT dynamics. In recent years, several methods of its assessment have been proposed, the most popular of which is linear regression. An increased steepness of the linear QT/RR slope correlates with the risk of arrhythmic death following myocardial infarction. It has also been demonstrated that the QT interval adapts to heart rate changes with a delay (QT hysteresis) and that QT dynamics parameters vary over time. New methods of QT dynamics assessment that take into account these phenomena have been proposed. Using these methods, changes in QT dynamics have been observed in patients with advanced heart failure, and during morning hours in patients with ischemic heart disease and history of cardiac arrest. The assessment of QT dynamics is a new and promising tool for identifying patients at increased risk of arrhythmic events and for studying the effect of drugs on ventricular repolarisation