Excellent, dat word je niet zomaar:een schets van de ontwikkeling van zes excellente HR professionals

Een boek op basis van een studie naar de invloed van leercondities (support, challenge, assessment) en cruciale gebeurtenissen op de ontwikkeling van individueel talent. Zes HRM-ers, uit wetenschap en praktijk, die dominant zijn in het hedendaags HRM-debat, zijn op basis van een theoretisch model bevraagd op de invloed van condities en gebeurtenissen en de mate waarin deze bepalend zijn geweest voor wie en wat ze nu zijn geworden. Support van ouders en leidinggevenden lijken van cruciaal belang, evenals op vroege leeftijd in aanraking komen met situaties waardoor vroegtijdig talent werd herkend en erkend. Hard werken en doorzetten bij tegenslag zijn factoren die in alle respondenten te herkennen zij

Интерпретация святости в романе Габриэля Гарсиа Маркеса "Сто лет одиночества"

В статье даётся описание мифологемы "святость"в семантическом пространстве романа Маркеса, раскрываются особенности авторской интерпретации данной культурной универсалии.В статті подається опис міфологеми "святость" в семантичному просторі романа Маркеса, розглядаються особливості авторської інтерпретації данної культурної універсалії.The article deals with the author's representation of the Christian concept of holiness as it is impersonated in the personage of Remedios the Beauty

Routine Violence Risk Assessment in Community Forensic Mental Healthcare

We developed a method for periodic monitoring of violence risk, as part of routine community forensic mental healthcare. The feasibility of the method was tested, as well as its predictive validity for violent and risk enhancing behavior in the subsequent months. Participants were 83 clients who received forensic psychiatric home treatment, and six case managers. The method proved feasible and informative. Violent and risk enhancing behavior could be predicted to a reasonable extent (AUC = .77, 95% CI = .70-.85; respectively .76, .70-.82). Dynamic risk factors had an incremental predictive value over static factors in the prediction of violent behavior (OR = 4.30, 1.72-10.73). The professional judgment of the case managers added further predictive power (OR = 2.16, 1.40-3.33), corroborating the structured professional judgment approach. Finally, unmet needs for care of the client were associated with a reduced risk for violent and risk enhancing behavior (OR = .80, 0.69-0.93, and 0.84, 0.72-0.97). This latter finding suggests that in cases with unmet needs the case manager saw opportunities to do something about the risk. Currently we are testing whether using the method actually prevents violence. Copyright (C) 2009 John Wiley & Sons, Ltd

"Vengeance is Mine" : the meaning and function of divine vengeance in the New Testament

Veel Westerse lezers hebben in de loop van de geschiedenis moeite gehad met de notie van de wraak van God in de Bijbel. God associëren met geweld ligt gevoelig, vooral omdat God door Johannes gekarakteriseerd wordt als liefde (1 Joh. 4,8). Wat betekent Gods wraak en hoe functioneert deze wraak in de nieuwtestamentische geschriften? Deze vraag is de hoofdvraag van deze studie. De Grieks-Romeinse context (hoofdstuk 1) en de oudtestamentische en vroegjoodse achtergrond (hoofdstuk 2) tonen grote gelijkenissen. Wraak was een vaak emotionele reactie op de aantasting van eer en reinheid, het negeren of verwerpen van een gave (χάρις). Het was een algemeen aanvaarde juridische handeling die door de οἶκος uitgevoerd moest worden. Het Oude Testament voegt daarbij toe dat de wraak God toekomt en dat het verbond een grote (maar niet exclusieve) rol speelt. De vroegjoodse literatuur ziet wraak soms ook als eschatologisch fenomeen. Hoofdstuk 3 is een belangrijke tussenstap waarin geschetst wordt hoe het verschil tussen de antieke opvatting van wraak en de huidige Westerse opvatting is ontstaan. Aan de ene kant wordt wraak principieel beschouwd als een vorm van eigenrichting buiten de rechtsorde om. Aan de andere kant wordt bij bepaalde misdaden geroepen om wraak, terwijl het verlangen naar wraak tevens een sterke emotie is. Drie grote ontwikkelingen hebben in de geschiedenis gezorgd voor een ontwikkeling van het wraakbegrip: centralisering van de macht, secularisatie en de opkomst van mensenrechten. Hoofdstuk 4 behandelt allereerst de wraakteksten in Lukas-Handelingen. In het evangelie van Lukas is een macrostructuur van reciprociteit te ontdekken. In Jezus’ openingswoorden in Nazareth (Lk, 4,18-19) worden de woorden van Jesaja 61,2b over de wraak bewust weggelaten: de bediening van Jezus draait om de inauguratie van het jaar van Gods welbehagen. Een groot deel van Israël weigert zich echter te bekeren. Daarom wordt in het evangelie de val van Jeruzalem geprofeteerd als ‘de dag van wraak’ (Lk. 21,22): een antwoord op de weigering om zich tot God te bekeren. Lukas laat in zijn evangelie, maar meer in Handelingen zien dat Gods wraak ook historisch aanwijsbaar is. Verschillende individuen vallen onder zijn wraak. Paulus’ geschriften worden in hoofdstuk 5 behandeld. Paulus gebruikt het motief van Gods wraak enerzijds als element in zijn parenese. Gods wraak is een middel tot aansporing: de gemeente moet niet uit de status van geroepene vallen in de handen van de wrekende God. Anderzijds gebruikt Paulus de wraak om de verdrukte gemeenteleden te troosten. God heeft oog voor hun lijden en Hij zal recht doen. De wraakteksten in Hebreeën en Openbaring vormen de inhoud van hoofdstuk 6. In Hebreeën staat de notie van Gods wraak ook in dienst van de parenese. De schrijver van de Hebreeënbrief maakt duidelijk wat afval betekent en veroorzaakt in Gods ogen: het schenden van de eer van Vader, Zoon en Geest en het verschrikkelijke oordeel van Gods wraak. In Openbaring draait het om troost voor verdrukte gemeenteleden. De roep van de martelaren bij het altaar om wraak (Op. 6,9-11) wordt beantwoord in de ontvouwing van het oordeel over de verdrukkers en satanische machten in de volgende hoofdstukken. Daarom kan en zal er in de hemel gejubeld worden over Gods wraak: er is recht gedaan, God is volkomen overwinnaar. Gods wraak in het Nieuwe Testament kan als volgt gedefinieerd worden: de retributieve, eschatologische, juridische en soms emotionele reactie van God op hen die schade toebrengen aan Hem of zijn volk om uiteindelijk zijn eer en/of de eer en reinheid van zijn volk en de balans van het recht te herstellen. De wraak van God wordt op twee manieren in het Nieuwe Testament toegepast: als waarschuwing voor lezers en hoorders om de weg van God te gaan en als troost voor de verdrukte gemeente. Een constatering van deze studie is dat Gods wraak niet uit de Bijbel geschrapt, maar op waarde geschat dient te worden

Defining boundaries with a vengeance: identity formation and the motif of divine vengeance as boundary control in the Epistle to the Hebrews

The Epistle to the Hebrews contains several so-called “warning passages”. In these texts, the author of Hebrews warns the addressees that they may not tarnish their Christ-given identity through apostasy and leaving the Christ-believing community. One of the literary motifs the author uses is the motif of divine vengeance in Hebrews 10:30. This paper will show how the author uses this motif as a way to prevent the addressees, as children of God’s household, from apostatizing, while at the same time defining the boundaries and the consequences when boundaries are crossed. Social-scientific insights into the mechanisms of honor and reciprocity will be used to clarify why the author of Hebrews employs the motif of divine vengeance. The addressees of Hebrews, in fact, will slight the honor of God and reject the gift that God has given in Christ through their apostasy. Divine vengeance is portrayed as the reaction of God to this slight and rejection. In that way, the addressees of Hebrews are deterred from becoming outsiders and urged to remain insiders, merging their particular identity with their given theological identity.https://www.mdpi.com/journal/religionsNew Testament StudiesSDG-11:Sustainable cities and communitiesSDG-15:Life on lan

Genome-wide analyses for personality traits identify six genomic loci and show correlations with psychiatric disorders

Personality is influenced by genetic and environmental factors1 and associated with mental health. However, the underlying genetic determinants are largely unknown. We identified six genetic loci, including five novel loci2,3, significantly associated with personality traits in a meta-analysis of genome-wide association studies (N = 123,132–260,861). Of these genomewide significant loci, extraversion was associated with variants in WSCD2 and near PCDH15, and neuroticism with variants on chromosome 8p23.1 and in L3MBTL2. We performed a principal component analysis to extract major dimensions underlying genetic variations among five personality traits and six psychiatric disorders (N = 5,422–18,759). The first genetic dimension separated personality traits and psychiatric disorders, except that neuroticism and openness to experience were clustered with the disorders. High genetic correlations were found between extraversion and attention-deficit– hyperactivity disorder (ADHD) and between openness and schizophrenia and bipolar disorder. The second genetic dimension was closely aligned with extraversion–introversion and grouped neuroticism with internalizing psychopathology (e.g., depression or anxiety)

Search for direct pair production of the top squark in all-hadronic final states in proton-proton collisions at s√=8 TeV with the ATLAS detector

The results of a search for direct pair production of the scalar partner to the top quark using an integrated luminosity of 20.1fb−1 of proton–proton collision data at √s = 8 TeV recorded with the ATLAS detector at the LHC are reported. The top squark is assumed to decay via t˜→tχ˜01 or t˜→ bχ˜±1 →bW(∗)χ˜01 , where χ˜01 (χ˜±1 ) denotes the lightest neutralino (chargino) in supersymmetric models. The search targets a fully-hadronic final state in events with four or more jets and large missing transverse momentum. No significant excess over the Standard Model background prediction is observed, and exclusion limits are reported in terms of the top squark and neutralino masses and as a function of the branching fraction of t˜ → tχ˜01 . For a branching fraction of 100%, top squark masses in the range 270–645 GeV are excluded for χ˜01 masses below 30 GeV. For a branching fraction of 50% to either t˜ → tχ˜01 or t˜ → bχ˜±1 , and assuming the χ˜±1 mass to be twice the χ˜01 mass, top squark masses in the range 250–550 GeV are excluded for χ˜01 masses below 60 GeV